Vannacht is Luilak en ik heb me ingesteld op het ergste zoals vanaf middernacht door het dorp claxonnerende auto´s wat een paar jaar geleden gebeurde.
En anders vanaf half vier ´gewone´ herrie en natuurlijk ramen van huis en auto onder een smerig soort zeep.
Om vijf voor half vier hoor ik een fiets met blikjes er achteraan en ik denk: daar gaan we.
Maar we ´gaan´ helemaal niet want hier blijft het bij.
Een verloren gegane folklore?
Of alle kids toevallig dit jaar met pa en moe een weekje naar de camping.
Ik heb wel een voetbaltoeter gehoord… was dat dan ook Luilak? Ik ken het hele gebruik niet.
Voetbaltoeters horen er inderdaad bij.
Maar ik dacht dat het een typisch Noordhollands gebruik was.
Vandaar dat ik het niet kende. En jij kent Foekepotterij vermoed ik dan weer niet 🙂
(de ‘oostelijke’ versie van Sint Maarten)
@ Sandra: klopt!
luilak is niet alleen een noordhollands gebruik, het hoorde ook bij amsterdam. ik heb de bel nog wel eens afgezet om er niet wakker van te worden. maar dat wás.
‘k geloof dat amsterdammers tegenwoordig liever slapen dan dat ze voor zoiets in bed uit komen,
ik heb tenminste in geen jaren meer iets van luilak gemerkt. sterker, als jij luilak niet had genoemd zou ik helemaal vergeten zijn dat het nu was. in amsterdam hoef je het ook niet meer voor de duivekaters te onthouden, die zijn het hele jaar door wel te krijgen.
LOL, Jonneke!
Want Amsterdam… dat is toch óók Noordholland?
Grappig, dat vanzelfsprekende onderscheid tussen ‘de grote stad’ en ‘de rest van de provincie = het platteland’.
tuurlijk, je hebt groot gelijk, ik had me moeten realiseren dat jij daar terdege aan denkt.
mijn reden om amsterdam naast noord-holland te noemen was (inderdaad: lol!) dat die twee tegenwoordig zo vaak als twee verschillende gegevens worden gezien. 😉
@Jonneke: Duivekaters (van de bakker in Sloterdijk!) waren toch met Pasen? In Amsterdam gingen wij met luilak in de jaren 50 ’s ochtends om half 5 naar de bakker voor luilakbollen. Kleine kadetten waren dat. Niks bijzonders, maar wel heerlijk warm en vers. In die tijd voelde ik me als Amsterdammertje overigens nog helemaal Noordhollander! Al was het maar omdat het grootste deel van de eerste, tweede en derde generatie ‘migranten’ in die tijd uit de rurale gebieden van de provincie kwam. Pas later (in de jaren 60) ontstond de omgekeerde trek richting Purmerend, Heerhugowaard etc.
Toch heb ik in mijn Moordrechtste (Z-H) jaren ook wel geluilakt. Dat vond ik altijd heel spannend: midden in de nacht je bed uit en dingen doen die anders verboden waren…
Maar inderdaad hoor ik er al jarenlang nauwelijks meer iets van (en dat bevalt me prima, moet ik zeggen).
harrie, ik moet bekennen dat ik niet meer weet wanneer de bakker (voor mij toentertijd in de koningsstraat) duivekaters had. al kan ik me pasen
in dit verband niet herinneren; was het misschien met hemelvaart? ik heb er even naar gezocht op internet, maar de eerste de beste ingang die ik tegenkwam http://www.wereldomroep.nl/themes/nederland/streekreceptendeel1021107.htmlo brengt me wat dit betreft niet verder.
en ja, nu jij de luilakbollen noemt herinner ik me
die weer. hun naam was inderdaad het mooiste
onderdeel van ze.
hahaha ik herinner me nog een keer toen ik nog in heemstede woonde….. alles moest naar binnen en we hadden zo’n opzet zwembad in de tuin…. daar heb ik toen bijgezeten omdat we bang waren dat kinderen daar rotzooi in zouden gooien 🙂 (in die tijd waren die dingen nog niet zo gewoon als nu). blij dat we hier geen luilak hebben -) maar wel fijn dat het rustig is gebleven bij jou.
tot m’n 6e in zandvoort gewoond en kan me vaag herinneren dat onze konijntjes met hok en al de avond voor luilak naar binnen werden verplaatst. dat had wel iets speciaals; mochten ze eindelijk ook eens naar binnen, wat mijn moeder anders nooit goed vond, maar de LUILAK was iets bedreigends voor konijntjes, en dat vond mijn moeder gelukkig niet goed.
Aangaande de duivekater: http://www.wfm.nl/index.php?option=com_content&task=view&id=127&Itemid=72&lang=nl&PHPSESSID=20517f8c5245c2e00051a0f3bcf89de2
Voor wat het waard is…
harrie, wat heb je er een werk van gemaakt! en wist je dat, duivekaters met kerst? voor mij is dat nieuw.
ik heb nog even gekeken op de website van het meertensinstituut, dat bestáát per slot van folklore. ik vond er dit over luilak:
http://www.meertens.knaw.nl/meertensnet/wdb.php?sel=79973
maar niks over duivekaters.
weet je wat ik toen gedaan heb? ik heb ze gemaild
& gevraagd of zÃj weten bij welk feest die in de
vorige eeuw gewoonlijk werden gegeten.
wat mij betreft daarom: wordt vervolgd. 🙂
Leuk en ik ben benieuwd of Het Bureau uitsluitsel kan geven. M’n moeder bevestigde dat wij duivekater aten met pasen. Het kan echter zijn dat het een soort familietraditie was. We moesten tenslotte op de fiets helemaal van Amsterdam-Zuid (bij de Stadionskade) naar de bakker in het gehucht Sloterdijk. Misschien was dat wel de enige die het buiten het eigenlijke duivekatersseizoen verkocht…
het duivekater-antwoord van het meertensinstituut is binnen!
zij zeggen erover: ‘De duivekater was inderdaad
een brood dat in december tijdens de
winterfeesten werd gegeten. Maar tegenwoordig bieden bakkers ook bij andere gelegenheden duivekaters als feestbrood aan.’