Vandaag ben ik op en neer naar Amsterdam voor een lunch met Nelly Miricioiu.
Dat klinkt achtelozer dan het is en dat *is* het ook.
Niet alleen omdat voor mij elk menselijk contact in toenemende mate ‘zwaar’ lijkt te worden. Maar ook omdat – heel praktisch – de TomTom (nu met plakband bevestigd op het dashboard) me door de Jan Evertsenstraat wil leiden en die blijkt te zijn afgezet.
Op goed geluk kies ik wat andere straten en na anderhalf uur bereik ik de parkeergarage in de Marnixstraat waar vandaan het nog twintig+ minuten wandelen is naar het restaurant in de Stadsschouwburg waar we hebben afgesproken (de diva en nog twee fans en ik).
De diva is geweldig. Bruisend! en lief!
Ik verwijt mezelf bijna dat ik haar diner op zaterdag en haar Masterclass op zondag heb laten schieten omdat ik het niet opbracht.
Wanneer ik weer twee uur na het afscheid thuis kom, weet ik weer waaróm ik dat deed.
Ik ben na zoveel interactie gewoon kapot.
oehoeboeroe zegt
dan was je vlak bij mijn werk 🙂 (onderweg althans)
Jeanne zegt
Ah! 1 prikkel die ik heb vermeden dus 😉