Lustig

R. en ik waren naar het Concertgebouw.
Naar een uitvoering van Die Lustige Witwe van het Gelders Orkest met zangers van wie we nog nooit hadden gehoord.

Het publiek was nogal oud en niet grachtengordel en beroemdheden zag ik ook al niet.

De operette was deels leuk, deels érg leuk en deels genant slecht.
De kleinere mannenrollen en de idem vrouwenrollen werden vervuld door lelijke mensen die zo van het verste Gelderse platteland leken te zijn geplukt, daarna in slecht passende kleren gehesen en vervolgens het podium op gejaagd zonder ze te waarschuwen dat er trapjes waren waarover je kon struikelen.
Dat je moest opletten hoe de dirigent de maat sloeg had ook al niemand ze verteld.

Hanna Glawari bleek Annemarie Kremer te zijn en dat wás iemand.
Graaf Danilo vond ik een lekker ding (R. zag het niet zo in hem). Hij heette Sebastian Reinthaller en hij maakte ooit een cd (Vogelhändler) en verder vind ik niet veel op google.