Toen ik in Amerika was, kreeg R. een mail (voor mij) van een vrouw die wou weten (o.a.) waarom ik ooit over verkrachting heb geschreven en waarom ik nu niets meer met dat onderwerp doe.
En hoe ze aan mijn boeken kan komen.
R. mailde dat ik er niet was en dat ik tzt wel zou antwoorden.
Wat ik niet deed.
Nu stuurt ze me n贸g een keer die mail. En schrijft dat ze me niet op wil jagen maar dat ze “erg benieuwd” is.
Gewoonlijk antwoord ik beleefd. Maar ik heb geen zin in wat zelfs maar vagelijk lijkt op graven in mijn ziel (motieven). Daarom heb ik ook niet geantwoord toen ik thuis kwam en die mail vond.
Ik heb nog steeds geen zin om te antwoorden maar denk: ik kan allicht even via Antiqbook zoeken waar mijn boeken te krijgen zijn en haar dan daar naar verwijzen.
Maar: zo vind ik niet alleen mijn boeken over recht en mijn rsi-kookboek, maar ook de dichtbundel die ik als zeer jong pubermeisje schreef en die ik pleeg te verzwijgen (wegens behoorlijk g锚nant).
Tien Euro vraagt een antiquaar ervoor! Allemachtig.
Toch overweeg ik het bundeltje te kopen. Opdat een ander dat niet doet.
Voor alle zekerheid ook nog ingevoerd in google. Shit. N贸g een exemplaar.
Voor drie Euro.
Goeie kans dat er n贸g meer zijn.
En om ze nou allemaal op te kopen, dat is ook weer zowat.
Je kan het beste dit logje copieren en mailen naar de vrager, dat is duidelijk.
Als je ze allemaal opkoopt,loopt je het risico dat de bundel in herdruk komt wegens populair 馃檪