Manipulatief kattenbeest

Vandaag ben ik naar een Masterclass van Frank van Aken in Den Haag.
Ik verlaat het pand om acht uur, kom terug om iets na drie uur.

Tussendoor heeft Lyda 1x de knagers wortels gegeven en de kippen graan.
En Loki een mini (50 gram) zakje extra lekkere, extra dure Sheba.
Dat is niet bezuinigen – dat doe ik vaker.
’s Ochtends 100 of 85 gram, net als ’s avonds en dan tussen de middag de delicatesse van 50 gram.

Wanneer ik thuis kom staat Loki me niet op te wachten.
Hij ligt ook niet op zijn toren.
Hij ligt op bed.
Hij beweegt niet wanneer ik zijn naam zeg.
Hij doet alsof jij zéér diep slaapt en het is dat ik na een tijdje een oortje zie bewegen want even dacht ik: hij zal toch niet dood zijn.

Ik ga naar beneden, ik ga naar de keuken en hé daar is opeens de kleine man.
Die heel duidelijke signalen afgeeft van ‘ik heb al heel lang geen eten gehad! voer mij NU!’
Wat ik weer zo ongelooflijk schattig vind, dat ik het nog doe ook!