Heel soms verkoop ik iets via Marktplaats.
‘Soms’ omdat het vaker gezeik oplevert dan winst.
Vorige week dacht ik: ik heb nog wat spullen over van oude fototoestellen (batterij opladers én een Xd-kaart die in oude Olympus-toestellen past en die moeilijk zijn te krijgen).
Ik controleer wat er elders voor wordt gevraagd en ga daar ónder zitten.
Voor de Xd-kaart vraag ik ‘bieden vanaf € 5,00′.
Dat is *niet* veel want die kaartjes zijn zeldzaam (weet ik ook uit eigen ervaring toen ik ze zelf nodig had).
Drie dagen gebeurt er niets.
Dan binnen een uur twee reacties.
Eén man mailt me dat hij het kaartje graag wil hebben en dat ik hem moet bellen over de afhandeling.
Bellen?! wat is er mis met mailen ‘ik maak € 5 + verzendkosten over en dit is mijn adres’?
Bovendien: dat tegen iemand met telefoonangst.
De ándere man doet ongeveer tegelijk een bod.
Hij biedt… twee(!) Euro.
Tien minuten loop ik met een rotgevoel rond.
Om die idioot die twee Euro biedt.
Om de ánder die moeilijk doet met bellen.
Dan besluit ik alle drie de artikelen van Marktplaats te verwijderen.
Dat lucht op.
Een beetje.
En dat laatste is een super beslissing. Wat een gezeur voor een paar euro’s. Dat is al die stress niet waard.
De keren dat ik zelf koop op marktplaats vraag ik me eerst af: is dit een reële prijs, is het me dat bedrag waard.
Zo ja: dan koop ik.
Een heel enkele keer vraag ik of iem lager zou willen gaan maar dat vraag ik dan heel beleefd. Omdat soms mensen idd denken ‘ik wil bedrag x maar laat ik x+ vragen en dan eens zien hoe het loopt’.
Als het antw is: nee, dat bedrag bedoel ik echt, dan vraag ik me weer af ‘heb ik dat ervoor over’.
Die hufterige houding om idd een paar Euro… ik kan er echt niet bij.