Marlene

Nog zo’n pet peeve: iemand die denkt het héél goed te doen, bericht over Kunst met inderdaad een grote K en het dan gewichtig sprekend heeft over Marlène Dietrich.

Nu op de radio. Een Marlene Dietrich studio hebben ze in Berlijn. Wat deze meneer blijft uitspreken op z’n Frans.

Tis MarLEne, klojo. Ze was Duits. En toen verhuisde ze naar Amerika. Waar ze haar ook gewoon MarLEne noemden en niet MarLIEN oid.

Helemaal *niemand* noemt haar Marlène. Behalve interessant doenerige kunstverslaggevers die niet luisteren wanneer iemand de naam van deze prachtvrouw uitspreekt of anders denken dat Berliners zich zélf wel zullen vergissen bij de uitspraak van een Duitse naam.

Klojo’s dus.