Egel zie ik al wekenlang niet meer.
Tot vanavond.
Bij nauwelijks nog licht zie ik een mini egel kippengraan (met mais) en geraspte belegen kaas eten op die leuke stofzuigermanier die des egels is.
Ik sluip naar de schuur en ja: het is écht een kleine egel.
Een nakomertje misschien.
Hij heeft het aangeboden eitje ook niet opengebroken.
Heel voorzichtig doe ik de schuurdeur open.
Stort een hoop extra graan en kaas.
Hopend dat kleine egel even op ´hold´ gaat om daarna toe te tasten.
Maar na ´hold´ marcheert hij het struikgewas in.
Praten hielp niet.
En egel-fluisteren, ik probeer het écht, maar ik mis een dimensie.
Ben je nooit eens bang,dat er een grote vette rat naar buiten komt spurten?
Nee, ik ben niet bang voor ratten.
‘Leuke stofzuigermanier’, wat mooi gezegd. Waarom schrijf jij eigenlijk geen columns voor Vroege Vogels?????