Er is me deze reis 1 ding overkomen waarvan ik erg ben geschrokken.
Ik had overnacht in Blythe, CA waar het heel hard had geregend.
Toen ik wegreed, moest ik door een aantal plassen.
Niet erg, heb ik vaker gedaan.
Ik koos voor de scenic route naar Yuma. En stuitte op een lange file.
Modder op de weg. Modderplassen.
Daarmee had ik minder ervaring maar ik dacht dat als de auto voor me, die iets hoger op de wielen stond, er doorheen kon, ik een bepaalde plas ook zou kunnen nemen.
Modderschuivers waren bezig de weg voor ons vrij te maken.
Op een bepaald moment gaf een chauffeur van zo’n auto een teken aan vrachtwagens en trucks dat ze hem mochten volgen. Ik deed dat ook (ik had een kleine SUV) net als een aantal personenwagens.
We belandden bij een heuse mudslide.
Kolkende modder die van een heuvel kwam, een deel van de weg kapot maakte en daarná nog harder kolkend afdaalde in de diepte.
Als ik had nagedacht (zoals ik bestuurders van personenauto’s wel zag doen) was ik daar gestopt in afwachting van dat het beter werd.
Maar ik volgde nog steeds de auto voor me en we reden tot onze (auto)buik door de kolkende modder en ik dacht: hou vol, hou vol, doe wat hij doet en kijk niet naar de afgrond links.
Want als je daarin terecht komt ga je hartstikke dood.
Ik kwam er doorheen.
Ik wou tien km verder een afslag nemen maar die weg was afgezet.
Omdat ook daar stukken van de weg waren verdwenen door de modder.
Ik zat nog heel lang te trillen van angst.
Shabnam zegt
Wat een eng avontuur. Kan me voorstellen dat je bang was.