Got wat ben ik moe.
Te moe om te koken (ik snijd wat stukjes kaas), te moe om te eten (ik eet ze niet).
Ik wou Melanie luisteren.
En daarna The Closer kijken.
Ik schreef een stuk voor Fanlog. Kritisch op het Radio 1 Journaal nieuwe stijl.
En meldde dat op Twitter (dat het niet oppikt, een trendy Twitteraar wil liever dood worden gevonden dan betrapt op luisteren naar Radio 1).
En toen op Hyves (sowieso onduidelijke-weinig- respons).
Ik kom niet meer tot Melanie luisteren en ook niet tot The Closer kijken.
Ik ben kapot.
Ik ga slapen.
(ik wou dat ik gelukkig was en vraag me tegelijk af hoeveel andere mensen dat nu ook denken)
ik stuur je in gedachten wat (positieve) energie toe. je weet maar nooit of het werkt. qua lijf ben ik ook uitgeput, qua hoofd niet en daar werkte de zeehonden zeker aan bij. zulke dingen geven mij altijd weer veel energie en een stukje geluk. om zoiets mee te mogen maken. en vast te kunnen leggen. even genieten. even dingen vergeten. daar heb jij nu weinig aan, maar ik kan dus wel wat energie sturen. in de hoop dat je daar wél iets aan hebt. sterkte, ik hoop dat je een beetje kunt slapen straks en morgen weer wat verkwikter opstaat!!
Als je nou es vakantie nam Jeanne? Een paar dagen niks Moeten?
@ Hippo: ‘niks hoeven’ lukt me eigenlijk alleen in Amerika – dat is ook de functie van die reizen.
Hier ben ik me steeds bewust van wat ik *niet* aan het doen ben wat eigenlijk wel zou moeten.
En sommige dingen moeten ook écht.
Och, trendy Twitteraars die niet reageren…. Heeft je stuk niet meer hits dan normaal gekregen? Ze reageren niet altijd maar ze bewegen wel, krijg ik de indruk.
Overigens: ook in China ontkom je niet aan kerstmis en aanhangende goede wensen. Maar verder is het een gewone werkdag daar, geen verplichte zondag.
Sommige dingen blijven moeten ja, maar misschien kun je je huis en tuin een paar dagen Amerika noemen 😉
Even niets doen is vaak nodig om daarna weer veel effectiever dingen te kunnen doen…