Mensen.
Moeizaam – dus.
Ik heb er de afgelopen dagen tenminste weer een hoop problemen mee.
Ze beloven en doen niet.
Ze beloven niet eens en doen ook al niet.
Ze .. tja – hoeveel erger kán het (en zoveel erger *is* het ook).
Ik denk vaak: ik moet niet grrr doen, ik moet uitspreken en dan uitpraten en dan komt het goed.
Dus spreek ik uit maar dan zet de andere mens de hakken vastbesloten in de klei en dan wordt er dus helemaal niet uitgepraat en komt het ook helemaal niet goed.
Wat ik ook vaak denk: als er problemen zijn tussen een ander mens en mij, waarom is het dan nóóit dat andere mens dat denkt ‘laat ik eens proberen uit te praten, lucht te zuiveren’ etc.
Op de 1 of andere manier zijn anderen zó veel beter met ‘ha! mot! laten we maar eens zien hoe de ander (ic Jeanne) zich daar weer uit redt’ .
Soms wou ik dat ik zo’n ander was.
Lijkt me comfortabel.
Iemand (mij) aan een haakje laten spartelen als gekwelde worm.
Achteruit leunen.
Smeekt worm om ‘uitpraten’.
Smeekt worm wel hárd genoeg?
En zo niet: lekker laten spartelen.
Maar eigenlijk vind ik iemand die zo handelt zo helemaal niet aardig dat ik die niet zou willen zijn.
Dan liever mijn eigen ‘shit, ik wil geen ruzie, hoe lijm ik dat nou weer’-ik.
Niet erg machtig. Wel een leuker mens.
Denk ik.
Mensen die je als een worm aan een haakje laten bungelen moeten kennelijk ergens hun frustratie kwijt. Helaas bij jou nu. Verwacht van hen geen handreiking. Blijf zakelijk en correct -laat hèn spartelen aan hun eigen frustratie-hengeltje! Het hengeltje dat zij zelf vasthouden.
De helft van die moeilijke mensen komt uit het gewone leven en van fanlog en hier. De andere helft komt van je winkel. Ik schat dat slechts 10 % van je klanten een of meer keer terugkomt. Dit betekent dat overdreven vriendelijk zijn vrijwel niets oplevert.
De meeste klanten zullen wel via google binnenkomen. Dat zijn klanten die NU iets willen hebben. Overmorgen heeft men zich misschien al bedacht en gaat een bestelling -klaargelegd of niet- niet door.
Je moet zorgen dat klanten direkt weten wat de totale kosten zijn en dat ze direkt (iDeal) kunnen betalen. Levering binnen 5 werkdagen, zonder discussie het teveel betaalde wegens onverhoopt uitverkocht terugstorten.
Geen kadootjes ongevraagd erbij stoppen. Mensen hebben bij jou gevonden wat ze zochten, ze hebben het betaald en krijgen het binnen 5 werkdagen in huis. Dat is wat de internet-koper wil. Niet meer, niet minder. Vandaag bij jou, morgen bij een ander. Of weer bij jou, omdat jij het hebt. Als het correct gebeurt, zijn mensen al tevreden. Helderheid, correctheid. Als er iets mis gaat, is er al betaald en is geduld een schone zaak. Blijft iets te lang onderweg, bericht dan, op welke datum het verstuurd is en verzoek na 8 dagen te melden, als het nog steeds niet binnen is. Vaak lost het zich dan vanzelf op.
Met hoge portokosten ben je snel van een boel flutbestellingen af. De winkel levert je niet al te veel inkomsten op. Dus zorg dat je (terechte) ergernis naar nul (of vul iets erg laags in..) gaat, dan komt het plezier erin wel weer terug.
O ja, onderneem géén aktie voordat je weer lekker uitgerust terugbent van je welverdiende vakantie!
Doe mij jouw eigen ‘jij’ maar. Zelf heb ik soms de pest aan ‘mij’; slap, te weinig assertief, te weinig energiek, het laten afweten, maar zou ik iemand anders willen zijn? Nee dus. Te veel componenten waar ik best blij mee ben…. Of is dat gemakzucht? Geen idee, en dat zal me even worst wezen. Moe van alles; morgen beter?
Sommige mensen zijn nou eenmaal horken, en die weten doorgaans heel erg goed bij wie ze dat ten volle kunnen uitleven.
Ik had ooit een collega die tegen het hele team op 2 na altijd enorm bot en lomp was. Ik vroeg haar eens waarom ze dat tegen die 2 niet was – antwoord: ‘Ik kijk wel beter uit, dan krijg ik de volle laag’…
Dus soms helpt assertief zijn, soms moet je domweg denken: ‘Val dood’ en geen moeite doen. En dan ook proberen dat niet onder je huid te laten kruipen – dat is meestal het moeilijkste :/