Wat ik nooit snap zijn mensen die door Z-W Amerika trekken met een mooie auto en veel reisgidsen en maps en die dan van aangelegde camping naar aangelegde camping gaan. Soms zelfs vantevoren een plek reserverend. Want je zult maar niet terecht kunnen waar een zwembad voor de kinderen is en een douche en luxe wc’s.
(blijf dan thuis, denk ik – of ga naar Frankrijk)
In september zoek ik naar de begraafplaats Potholes. Ongeveer 20 mijl ten westen van Yuma, net in Californië.
Wat volgens de beschrijving online een hele klus zou zijn: volg een zandweg naar boven, pas op! er komt een ‘No trespassing’ bord! Ga je tóch op eigen risico en met gevaar voor eigen leven verder? Dan…
De beschrijving is zó eng dat ik de tocht niet per auto afleg maar te voet.
Het is een mooie route. En het gevaar valt reuze mee.
Pas bij het teruglopen zie ik dat onder een zwaar overhangende boom een kampeerplaats is gemaakt.
Wat een mooie plek!
Ik zie me daar zó de slaapzak uitspreiden.
Alleen doe ik dat niet meer nu ik alleen ben.
En wie zegt: ”waarom niet? gewoon doen!” die spreek ik nader zodra zij zich zélf eens in haar eentje in de woestijn te ruste heeft gelegd.
Geef een reactie