Mozart

La ci darem la mano…
Vorrei – eh non vorrei…

Goh – dat lijkt me wat. Dat ik met een nieuwe man zit te eten en hij zet Don Giovanni in en ik antwoord en we eindigen in Andiam!

Ik zag het in Boston Public (herhaling en ik zag het ook al eerder) maar ik vond het zó lief!.
Zo helemaal ‘herkenning’.
Zo helemaal ‘wij zitten op dezelfde golflengte’.
Zo helemaal ‘wow….’

Niet dat ik zelf zo kieskeurig ben.
Laat ik eerlijk zijn: amper 1-2-3? weken geleden schreef ik mannen als iets dat zou figureren in mijn leven zelfs helemaal af.
En nog steeds denk ik dat ik en mannen een gepasseerd station is.

Wat niet wegneemt dat ik het zó romantisch vond, die scène.
Zodat ik even wegdroomde naar jeweetmaarnooit.

In dezelfde opera kan ik trouwens ook erg enthousiast raken over Or sai chi lonore en vooral over Mi tradi quell’alma ingrata.

Maar dit stukje video is helemaal te gek – daarom geen Mi tradi.
De zangeres is Renee Flemming