Een paar dagen geleden loop ik ’s nachts de badkamer in en tref poes Lexje enthousiast spelend aan.
Ze heeft een muisje binnen gebracht en het is dolle pret.
Ik vertel het een vriendin die muizen eng/vies vindt.
Ze vraagt wat ik heb gedaan.
Ik heb het muisje afgepakt en in de kamer ernaast (deur ertussen is open) gezet.
Want, leg ik uit, het was midden in de nacht en daarom kwam in de tuin zetten er niet van.
Maar, zegt vriendin, waarom heb ik muisje dan niet uit het raam gegooid?
Dan was het dood gegaan, zeg ik.
Misschien moet je lid zijn van de Partij voor de Dieren om aan te voelen waarom uit het raam gooien geen optie was.
Geef een reactie