Uitroken wil ik de muizen.
Dus berg ik eerst het graan en het brood en alle open zakken in de schuur in plastic boxen en emmers.
Dan knagen de muizen de dichte zakjes knagersvoer open.
Ook die berg ik op.
Hierna (ritsel!) schieten ze weg wanneer ik de schuur in kom uit een klein bruin doosje.
Met knabbelstengels voor de caven.
Ooit gekregen en totaal vergeten.
Ook deze opgeborgen in een box.
Haha! Lekker puh! denk ik.
En: ben benieuwd wat jullie nu gaan slopen.
Dat was gisteren.
Vandaag heb ik het antwoord: ik zie ze wegschieten uit de bijkeuken (via een plint terug richting schuur).
De bijkeuken waar nog wat broodjes liggen – dat hadden ze goed gezien.
Ik hóór ze in de keuken.
En in de kamer.
En in mijn werkkamer.
Mijn uitrook-plan was: knapzakjes inpakken, stok over de schouder werpen en de wijde wereld in bv naar de buren.
Dit -dichter op mij het huis in- was dus *niet* wat ik bedoelde.
Je hebt te veel lekkers. Muizenparadijsje.
Dat lekkers is nu dus opgeborgen.
Hoop dat ze afdruipen als er echt niets meer te halen valt.
Ze zijn nu de kruimels aan het opruimen geloof ik en laten zich de hele dag zien.
Volgens mij zijn ze knap wanhopig.
En Guus vermaakt zich (ook op dit moment) met naar ze staren in de schuur.
Onder zijn blik houden ze het vast niet lang vol.