Over elf dagen vlieg ik naar Amerika maar daarvóór ga ik ook nog 2x op mini-trip.
Een ervan was al lang gepland, tot de andere heb ik impulsief een paar dagen geleden besloten.
Op het moment dat ik het deed acht ik al: o got, dat wordt hectisch.
Wat een understatement is.
Want ik heb nu drie stapels waaraan ik -niet al te chaotisch- probeer toe te voegen ‘wat mee moet’.
Om wat orde in de mind te scheppen schreef ik gisteren alle adressen in Amerika aan waarvan ik nog geen reisinstructies had.
Van sommige kreeg ik een simpele: ga links bij X en dan rechts bij Y en dan is er een huis met een trapje op nr zoveel en in het doosje naast de voordeur zit de sleutel.
Andere stuurden 4-6 pagina’s zéér gedetailleerde aanwijzingen mbt wat wel en niet te doen (deels gezeur).
Eén had zéér nuttige aanwijzingen incl een foto van het cijferslot en vooral: waar je boodschappen te doen.
De beste supermarkt voordat je een half uur later het huis zou bereiken.
En: de beste Liquor Store.
Want dit is Utah dus gewoon even een fles wijn kopen in de super is er daar niet bij.
In de aanwijzingen van 1 van de huisjes stond dat de schapen van de buren mochten grazen in de boomgaard maar dat ik direct moest bellen als ze waren doorgebroken tot in de tuin. En dat dat ook gold voor de honden.
Na wat heen en weer mailen mocht ik de honden wél tolereren. Sterker: ik mocht zelfs het hek voor ze opendoen.
Mbt Amerika ben ik nu in elk geval kwa routes en wanneer in te checken en waar is de sleutel etc geheel geïnformeerd.
Verder multitask ik dapper verder.
Geef een reactie