Gisteravond wil ik ook eens knus doen en maak de open haard aan.
Dwz: ik wil de haard aanmaken wanneer er opeens een musje door de kamer fladdert.
Leuk! denken Guus en Sammie die opgewekt de achtervolging inzetten. Net als ik, gewapend met een theedoek (haha).
Musje eindigt op mijn kamer in de boekenkast ergens rechts van mijn bureau.
Ik zie het niet meer, Guus ziet het wel maar is zo beschaafd om *niet* alles omver te springen alleen om dat smakelijke hapje te verschalken.
Ik open het werkkamerraam, ik open het badkamerraam, ik open het slaapkamerraam, ik zet beneden alles open richting schuurdeur (die ook open gaat). En ik laat de avond-terraslamp branden.
Maar musje verkiest de boekenkast dus ik doe alles weer dicht en laat het verder maar zo.
Vanochtend om half acht hoor ik in de kast iets bewegen.
Om acht uur doe ik alle lampen en het beeldscherm uit.
Ik zet het raam weer open en ga zelf weg.
Tien over acht ben ik terug. Musje (het is een vrouwtje) probeert weg te komen via het dichte raam. Maar seconden later valt het kwartje en wég is musje, terug in de natuur.
Het klinkt wat suf, maar dit is mooier dan het winnen van de tombola.
(hoewel zo’n eigen Mercedes Benzje ook wel wat zou hebben…)
Geef een reactie