Omdat Sammie me in de nacht van zaterdag op zondag sloeg (hárde klap met uitgestrekte nageltjes, bloedplas op het kussen, hand onder het bloed, met tissue het gezicht gedept – gotzijdank het voorhoofd en niet 5 cm lager) moet ik nu de katten twee weken uit de slaapkamer sluiten.
Dat advies gaf de dierenarts me ruim drie jaar geleden toen Sammie me voor het eerst klappen gaf.
Iets met dominantie is het.
Ik moet zo duidelijk maken dat de slaapkamer *mijn* domein is.
Het kwartje moet na twee weken gevallen zijn.
Vannacht was nacht 1.
Ik doe de deur vroeg in de avond dicht, glibber om tien uur naar binnen. Ga om twee uur plassen en dan ligt Guus op het overloopje en wil mee naar binnen wanneer ik naar binnen ga en ik duw hem weg en voel me klote.
Om vier uur moet ik weer plassen (als het niet kán moet dat opeens heel vaak en heel dringend).
Ophouden, denk en doe ik.
Tot kwart over vijf.
Ik open de deur en Sammie sprint de slaapkamer in.
Guus zit op het overloopje, die aai ik maar anders dan anders spint hij niet.
De rest van de dag bewaren de katten afstand.
Guus komt niet kroelen op het bureau. Sammie komt niet zitten-voor-aaien op schoot.
Ze snappen het niet.
Dat ik ze onze intimiteit van de nacht zomaar misgun.
Ik kan het niet uitleggen. En al helemaal niet dat ik me óók klote voel.
Maar Sammie ’s nachts toelaten is geen optie.
Hij is een valse tijdbom.
Waar ik -terecht- bang voor ben.
Wat ik vannacht niet meer ga doen: naar de wc en dan kat wegduwen of niet naar de wc en dan niet kunnen slapen.
Ik heb een emmer mee op de slaapkamer.
Dit is *niet* fun.
Het duveltje is dus weer in Sammie gevaren. Maar, en dat is misschien een domme vraag, Guus mag dan toch wel op bed,of geeft dat weer onderlinge strijd? Goed idee dat emmertje, maar leuk is anders.
Ik heb bij een eerdere keer geprobeerd Guus binnen te laten maar die raakt in paniek als achter hem de deur op slot gaat.
Nee, emmertje mee naar slaapkamer is absoluut geen goed idee! Een vrouw wil en mag toch niet door haar kat worden gedomineerd? En inderdaad, what about Guus?
Mogelijke remedie: houd hem een week uit de slaapkamer en kijk hoe het daarna gaat. Misschien heel goed (les geleerd), misschien nog bozer.In dat laatste geval heb je een serieus blijf-van-mijn-lijf probleem.
@Nan: twee weken kat van de slaapkamer is het advies van de dierenarts.
Tot nu toe ben je er een paar keer goed afgekomen maar statistisch gaat dit zich op langere termijn herhalen, Sammie is Sammie, en word je aan het oog verwond. Niet aan denken.
Dus ofwel de katten voorgoed buitensluiten, ofwel ’s nachts een elastiek met twee stevige ooglapjes omdoen zodat je veilig bent. Geen fijne keuze, maar er moet iets meer gebeuren dan steeds die twee weken excommunicatie, lijkt me
Lijkt me toch moeilijk en makkelijker gezegd dan gedaan als je gewend bent dat de katten op bed slapen. Maar het is misschien wel de beste oplossing, zei Truus die sinds ze een kat heeft niet meer op vakantie gaat, gadverdegatver.
Oh wat is dat toch ellendig, ik hoop zo dat Sammie hier snel weer mee stopt, zodat jullie weer gezellig samen de nacht in kunnen.