citaat uit de column van Youp van vandaag:
Omdat de Haagse politiek zo oogverdovend saai is heb ik me er deze week maar eens in gemengd. Beetje cabaret kunnen ze daar wel gebruiken.
Ik zag de kandidaten voor het lijderschap bij de PvdA en heb mij om vijf voor twaalf nog even bij die club gemeld. Pruikje op mijn kop, stem een octaafje laten zakken en mijn eigen bril gehouden.
Schnabbeljournalist Frènk van der Linden, die in Rotterdam de discussie leidde, zit in het complot. Net als Pauw & Witteman bij wie ik donderdag te gast was. En ook Spekman (die al jaren wordt gespeeld door collega Paul Groot van Koefnoen) weet wie ik ben.
Ik schud de boel een beetje op. Zo roep ik dat ik best met de PVV in een coalitie durf. Dat soort dingen.
Het is mijn eerste rol als vrouw. Bij mij thuis vroegen ze zich wel af of de voornaam Lutz niet een beetje raar gekozen was. Te karikaturaal? Ik vind het wel grappig. Net als dat zogenaamde Friese verleden.
Zondag aanstaande ben ik te gast bij Buitenhof. Niet officieel, maar ik zit tussen het publiek.
En dan ga ik rare dingen roepen. Of de Internationale zingen.
Naast me zit Spekman. Samen breien we truien. En we geven commentaar.
Als Waldorf en Statler bij The Muppets. Gewoon zomaar. Beetje vrolijkheid op de buis.
Kan dat programma wel gebruiken. En de PvdA zeker.
Nee, ik ga geen commentaar leveren op Youp. Youp levert satire (‘Naast me zit Spekman. Samen breien we truien. En we geven commentaar. Als Waldorf en Statler bij The Muppets. Gewoon zomaar.’)
Bij jou was het stukje over Lutz geen satire, je wist dat zij nul komma nul kans maakt, behalve als eeuwigdurende cabaret act op Internet. Dat maakt haar meteen tot een tragische verschijning. Niemand pakt dat element op, ook jij niet. Tragische eeuwigdurende verschijningen verdienen een zekere bescherming vind ik, en dat geldt ook voor mijn eigen commentjes. Daarom maak ik er nu, wat mijn eigen bijdrage betreft, snel een einde aan.