Ik moet naar Ranzijn voor hooi voor de konijntjes.
De voorspelling was: vannacht een ietsje (1 graad) vorst en daarna wel 6 graden boven nul en zon.
Helaas was de vorst wel zó veel dat de ramen van mijn auto bevroren zijn.
Krabben is geen optie want zodra ik de deur uitloop staan de kippen achter het hekje naar me te loeren en sinds die ene keer dat er 1 vlak voor een auto de straat op kwam vliegen, durf ik niet te lang zichtbaar te blijven staan.
Zodat ik nu afwacht tot die zon die inderdaad is verschenen mijn autoruiten ontdooit.
Zodra dat het geval is, sprint ik naar buiten en rijd weg.
Terug grijp ik de boodschappen die in 1x kunnen worden gegrepen en ren weer naar binnen.
Wat ik niet direct kan meenemen, haal ik later op.
Zoals ik al zei: de natuur.
Die soms in de weg staat tussen plannen en doen.
Geef een reactie