Het dichte wak betekent het einde van mijn eenden als vaste gast in mijn tuin. Vier zijn er vandaag geweest. Een waterhoentje (vast de zielige partner van die andere die Sammie heeft doodgemaakt omdat het kón) en wat meeuwen. Die wel geestig kunnen krijsen. Vind ik. Dus: foto.
Maar: got, wat flauw – zie ik de meeuw meteen denken.
Geef een reactie