… dan vlieg ik naar Amerika.
En die vliegdag is zelden relaxed maar als het goed is, is het eind van de middag al ‘goed’.
Aangenomen dat ik een mooie auto heb en dat ik in mijn zeer mwah motel (maar ik weet daar geen beter) wél mijn favoriete kamer heb gekregen.
Waarna ik met behulp van de NeverLost (=TomTom) bij de supermarkt wijn en water en cola en frambozen en chips en ander lekkers heb gehaald en dan me installeer op m’n kingsize bed voor de tv met groot scherm en ongeveer 100 kanalen.
Zonder handleiding helaas (bij de kanalen) aangezien het een mwah-motel is maar met wat zappen enzo kom ik terecht waar ik wezen wil waarna het een kwestie is van proberen wakker te blijven om te voorkomen dat ik anders om 2-3 uur in hun nacht alweer wakker wórd.
Daarna begint het paradijs.
Als het begint.
En als het goed is duurt het paradijs.
Tot ik weer terug kom – dan is het voorbij.
Zodat het meest kloterige is als het paradijs er daar *niet* is. Omdat het paradijs er hier helemaal *nooit* is.
Dat zou natuurlijk anders moeten zijn.
Geef een reactie