Er zijn drie vrouwen die ik al een tijd had moeten/willen mailen.
‘Moeten’ omdat ik in een contact te lang niets liet horen (ik was aan de beurt, er kwamen ook herhaalde ‘hoegaathet’-vragen).
‘Willen’ omdat ik die contacten wil behouden.
Intussen heb ik bedacht dat ik 1 ervan afschrijf.
Klinkt wat achteloos, het is anders.
De relatie was al wat doodbloedend van twee kanten – vandaar.
Resteren 1 en 2 of A en B.
X (kan ook nog) is een vriendin-van-heel-vroeger en we kennen elkaar in het hier en nu onvoldoende om makkelijk bij te praten: dat betekent dus écht ervoor-zitten en proberen alles dat mijn leven nu compliceert en wellicht ook vreugde geeft uitleggen.
Y is een virtuele vriendin en telkens wanneer ik tegen haar ook maar iets van aarzeling over Fanlog laat blijken zegt ze: stop ermee! stop ermee! stop ermee!
Zodat als ik haar nu zou mailen ik een moeizaam verhaal moet houden over ‘Fanlog zit me dwars máár…. dit betekent het voor me en ik wil het *niet* opheffen’.
Ook dat is niet een gezellig bijpraatmailtje.
Zodat ik ook vandaag niet bijpraat en contact bijhoud.
Zodat mijn schuldgevoel steeds erger wordt.
En mijn virtuele vriendschappen nog meer slinken.
Geef een reactie