Ik heb weer eens een herhaaldroom.
Een nieuwe.
Dat ik te laat ben voor het ochtend-Radio 1 Journaal.
In die dromen verslaap ik me of ik ben ergens waar ik geen radio kan bereiken.
Vannacht was het ‘t laatste.
Terwijl als ik ergens niet bang voor hoef te zijn is het dat ik de óchtenduitzending mis.
Met dank aan Agnes en Femke die om half zes (uiterlijk) uit de schuur moeten worden gelaten.
En aan Eebje wier interne klok haar ertoe brengt met een ruw tongetje om kwart over vijf mijn gezicht te gaan likken.
Liefdevol natuurlijk.
Geef een reactie