Omgaan met klanten

Hoe-om-te-gaan-met-lastige-klanten.
“Ik zou er een boek over kunnen schrijven” resp “I wrote the book” – wat me doet denken aan Lauren Bacall in Woman of the year. (“I wrote the book on how to interpret the news and never be wrong” -…- “but when it comes to losing a man….” etc.).

Eerlijk: ik ben er niet goed in.
Ik haat lastige klanten (ja, klopt – als je me googlet en je bént zo’n klant: dit is de pijnlijke waarheid).
Als een klant zeikt zoek ik soms mijn toevlucht tot sarcasme: iets dat erg goed ingepakt is verzonden en toch niet goed is aangekomen waarna klant me de les leest – ik veins “wat *fijn* dat je me deze feedback geeft!* en * ik heb werkelijk geen idéé hoe dingen in te pakken” dus “ik ben je zo ongelooflijk dánkbaar!”.

Nu ben ik zelf ontevreden. Over mijn zgn personal coach die me zou helpen m’n papieren op te ruimen en die eerst regelmatig mail zond en toen weken niet en toen weer wel (maar alleen dat ik mijn vaatdoek moest verschonen) en toen ‘tel je zegeningen en dan doen we dat volgende week wéér’ en die mail kwam nooit nóg een keer en nou ja – twas echt 3x niks.

Maar ik zit met d’r op een gemeenschappelijke lijst van vrouwelijke ondernemers en denk: niet katten, afwachten, wie weet. En vooral : niet afzeiken voor het front van de troepen.
Hoewel ik intussen denk dat iemand die zelf zo chaotisch d’r coaching opzet mij niets kan leren. Ze is als de diëtiste die terwijl ze mij verbiedt pinda’s te eten zelf haar derde gebakje naar binnen propt.

Tot ik -vanavond- een aanvaring met haar krijg op die lijst en ik woedend me wil uitschrijven van d’r flutcursus wat niet lukt want haar script (wat verbaast me dat niet) herkent me niet zodat ik het mail.
Waarop zij reageert met “Ik zal het voor je in orde maken, groetjes”.
En zelf ben ik kluns nr 1 in omgaan met klanten maar dit vind ik dus echt zóoooo stom.