Na moeizaam voorover buigen (de rugpijn is nog steeds killing) vis ik een brief met ‘Bevolkingsonderzoek Midden-West’ van de mat.
Borsten, denk ik.
En in gedachten zit ik een maand te bedenken die me beter uitkomt.
Februari lijkt me wel wat.
Maar het is het onderzoek naar darmkanker.
Binnenkort krijg ik een buisje met een staafje en dat moet in de poep geprikt en dan opgestuurd.
Meedoen is vrijwillig.
Maar als ik niet wil moet het ‘binnen 6 werkdagen na ontvangst van deze brief’ worden gemeld.
Alles in me zegt: néé.
Toch eens gegoogled.
Gelezen over pijnlijke vervolgonderzoeken en false positives.
Aan de andere kant wil ik niet dood.
Maar (wéér een andere kant): vaak wordt kanker zo niet eens ontdekt.
Of ze zien een goedaardig iets aan voor kwaadaardig.
Als ze al niet bij dat onderzoek per ongeluk je darmen lek prikken.
Ik denk er nog een dag over.
Volgens mij wordt het nee.
Ik wou dat ik dat mocht, monster opsturen.
(Te jong voor de gratis oproep…)
Ik heb me afgemeld, volgende oproep volgt in 2017.