Twee maanden geleden viel de zendmast in Smilde om en brandde die in Lopik uit.
Er kwam een AM-frequentie en een steunzender in Engeland en een satellietontvanger in Terneuzen.
Hommeles was het veelal.
Géén ontvangst van Radio 1 (o.a.), haperende ontvangst, stotterende ontvangst, ruis.
Ook ik had er last van.
Maar pas dit weekend, nu alles weer ok is, realiseer ik me hoe fijn de afgelopen twee maanden ontvangsttechnisch gezien waren.
De wereldontvanger op mijn bureau, een Sangean ATS 505, deed het nl best goed met ‘Terneuzen’.
Maar met Lopik is het huilen met de pet op en ook af.
Sangean was altijd al extreem gevoelig voor overvliegende vliegtuigen en soms ook voor m’n muis en toetsenbord.
Vaak moest ik de antenne precies zó en niet anders richten omdat hij anders ruis op ruis produceerde.
Met wat geduld ging dat nét.
Nu niet. Het is alleen maar storing.
En wanneer ik de radio wendend en kerend en de antenne richtend en weer anders richtend tracht helder geluid te krijgen en daarin steeds niet slaag word ik steeds driftiger en wil met het kreng gaan smijten.
Ik vermoed dat het komt omdat ‘Lopik’ voor mij altijd al een matige straalzender was. En nu, op niet 100%, is hij een ramp.
Het alternatief is: luisteren via de PC. Dat kán.
Alleen pleeg ik op 3 plaatsen in huis tegelijk de radio aan te hebben en de PC loopt een halve minuut áchter.
O, geef mij weer een donderklap op Lopik en dan Terneuzen weer terug.
Geef een reactie