Ongeveer tien jaar in mijn leven (en dat is véél korter dan in het leven van veel andere fans) was daar de sopraan Edita Gruberova.
Ze was ‘exciting’ en tot op zekere hoogte draaide mijn leven een beetje om haar.
Waar ze zou zingen. Enzo.
Aan het eind van die tien jaar, laat ik eerlijk zijn, was ik vaak teleurgesteld.
Ze viel me tegen. En niet zo’n beetje ook.
Maar zomaar doodgaan! zoals ze een paar maanden geleden deed.
Dat had toch ook weer niet gehoeven.
Toen Edita nog heel erg geweldig was.
En nu ook voorbij is.
Geef een reactie