Deze dag begon met het ophalen van R. om dierenvoer te halen en wat te snoeien in de tuin.
Helaas was ik te laat (hij stond al een tijdje op me te wachten) omdat ik bij het wegrijden L. met Tashi zag aankomen en dús de auto uitsprong om “wat ben jij toch een lief klein hondje” te omhelzen en mijn gezicht te laten likken en tegen me op te laten springen.
Totdat lief-klein-hondje daar opeens genoeg van had, zich los maakte en aandachtig in de verte ging staan turen.
Soms zijn jonge hondjes net een vent…
Gisteren, langs die lange weg die Tashi zo dapper helemaal alleen op ging kwamen we ook nog langs schapen. Niet schapen in de wei, maar schapen op een erf.
Een erf waar (zie glijbaan) vermoedelijk kinderen wonen.
Maar ik ken die mensen niet. En de schapen zullen er denk ik geen bezwaar tegen hebben als ik ze op m’n log zet.
Geef een reactie