Wie vindt dat iemand die 2x per jaar naar Amerika gaat puissant rijk is en niet moet zeuren kan beter niet verder lezen.
(want dit is ‘zeuren’)
Er was een tijd dat ik 2x per jaar naar Amerika ging én naar believen op mini-trip om een aantal idolen te volgen.
Ooit had ik goed verdiend en dat ook nog eens verstandig belegd en de sky was de limit.
Intussen raakt de bodem van de schatkist in zicht en Amerika is voor mij het belangrijkst dus moet ik kalmer aandoen met de mini-trips.
Vandaag kon ik een ticket bestellen voor een concert in Berlijn.
Van een idool.
Ik zat *niet* om tien uur (toen de kassa open ging) aan de computer, klaar om een kaartje te kopen.
Ik wóu ook geen kaartje.
Om half twaalf ging ik toch eens kijken wat er nog te koop was.
De eerste rij was *bijna* uitverkocht maar niet helemaal en op de tweede rij waren nog prima plaatsen.
Ik klikte de website weg.
Ik ga *niet* naar Berlijn.
Nu zie ik op de Facebook fangroep van het idool berichten van mensen die wél kaartjes hebben gekocht.
Ik heb er vrede mee.
Wel voelt het wat onwennig.
Onwennig maar goed.
Geef een reactie