Opeens: depri (schrijf ik).
En Hansje vraagt in het commentje: kan het ook ‘opeens’ weer overgaan.
Alles kan.
Sterker nog: daar ga ik van uit.
Zodat ik om mezelf in de stemming te brengen al de hele avond dat nummer van de Fratelli’s door het huis dans dat ze vorig jaar in het Glazen Huis draaiden.
En als dat niet de truuk doet – wat dan.
Dan ga ik een kut-kerst in en een klote oudjaar.
En dat zal me gotverdomme *niet* gebeuren.
Nadat ik nu al een dikke maand incl verjaardag ik plus verjaardag Lodewijk plus sinterklaas goed door de feestelijkheden ben gekomen.
Deze december krijgt mij er *niet* onder.
Ik heb niet eens aan troosteten gedaan (ik ben nu ‘gewoon’ dik).
Dus: tadada-tadada-tadadadadada.
Als je denkt: “Ik ben verslagen”,
is de nederlaag een feit.
Als je denkt: “Ik zal niet versagen”,
win je op den duur de strijd.
En zo is dat..gooi er gerust een paar krachttermen uit! En kop op,kin omhoog! En mocht je behoefte hebben aan een virtuele arm om je heen. Je weet me te vinden!
Liefs, Vera