Laatst, opeens: een verzoek om een interview.
Over of er nog leven was na de journalistiek (ik vertelde er hier over).
Vrijdag werd het gepubliceerd en ik kreeg -ook verteld- 1 reactie van een onbekende die adviezen gaf. En die nog steeds geen antwoord kreeg.
Nog een reactie van de enige die ik het vertelde.
En 1 van iemand die ik ken (nou ja) via twitter.
Vandaag een DM (direct message) van iemand anders via twitter: die schrijft een artikel over journalisten en twitter en wil mij interviewen.
Voor datzelfde blad.
Heel even denk ik: ah, erkenning, zal ik?
Maar ik mail terug dat het voor de lezer wat overkill zal zijn na deze week ook al een artikel waarin ik voorkom.
Dat vindt zij ook.
Zodat het niet doorgaat.
Geef een reactie