Wie wat bewaart en eens in de 10-15 jaar wat opruimt blijkt vaak véél meer te hebben dan ze dacht.
Zo vond ik gisteren een map met veel foto’s van Lodewijk.
Vooral van zijn werk.
Ook een paar van ons samen.
Verder vond ik veel voor ‘kan weg’ en heb ik sinds gisteren ook iemand die zegt ‘geef maar mee’ bij spullen waarvoor ik niemand kan vinden maar wat ook zonde is om weg te doen.
Dit maakt het opruimen aangenamer.
Directe aanleiding voor mijn drastisch er tegenaan gaan is dat ik de troep bij de ingang van het magazijn niet kan wegwerken (tenzij ik alles met een ferme worp ergens die kamer in smijt en dan de deur dicht trek – maar dat is geen echte oplossing).
Zodat ik gisteren een begin maak met opruimen.
Zo zag het er eerder uit (foto gemaakt toen begin december na de storm opeens de dakbedekking voor het raam hing).
Vanochtend is het al een stuk beter.
Alle planken rechts zijn leeg op twee kleine lampjes na.
En niet alleen ‘leeg’ maar ook wat erop stond geordend en deels weggegooid.
Vol goede moed wil ik er weer tegenaan.
Maar tussen goede moed en daad staan praktische bezwaren resp. ligt Guus.
Geef een reactie