Meestal ruim ik mijn kleren op omdat ik orde wil scheppen in de chaos en ik de illusie heb dat een opgeruimde kast zal leiden tot een opgeruimd hoofd.
In elk geval tijdelijk.
Nu ruim ik op omdat ik hoop iets leuks aan te treffen.
Een hartstikke leuk bloesje waarvan ik was vergeten dat ik het hád.
Zoiets.
De oogst valt tegen.
Het enige leuke blijkt een spijkerjasje te zijn waarvan ik wel wist dat ik het hád maar niet dat ik er weer in kon.
Gekocht toen ik studeerde (= 40 jaar geleden) en daarna ben ik dikker geworden maar nu weer dunner en ik ben er blij mee.
Ik blijk veel vestjes te hebben.
Die nu op kleur zijn gesorteerd.
En bloesjes die niet mooi zijn maar van een vorige wat al te drastische opruimbeurt heb ik geleerd: bij twijfel niet doen.
Weggooien, bedoel ik.
Dit kan wél weg.
Geef een reactie