In de open kast op mijn kamer staat een doos met beertjes. De deksel is zoek maar so what – hoogstens worden ze wat stoffig maar mocht iemand er 1 kopen dan klop ik dat er wel uit.
Alleen heeft Sammie de laatste weken ontdekt dat je érg leuke dingen met de beertjes kunt doen.
Je kunt je er al rampetampend heerlijk op opgeilen.
De kleine man krijgt dan een erg geconcentreerde blik in de oogjes, is wég van de wereld en geraakt helemaal in de ‘zone’.
En als hij dan eindelijk ‘zover’ is springt hij eruit en maakt het ergens op de vloer nog even af.
Mm – héérlijk….
Hier gebeurt dat met de eend. Een grote platte badstof eend, met zuignapjes om ‘m aan de badkamermuur te ‘plakken’ (wat nooit lang duurt).
Maar zodra eend ergens op een bereikbare plek ligt, duikt Tijger (poes) er bovenop, maakt vreemde bewegingen en raakt geheel in trance, steeds harder spinnend.
Tom (kater) heb ik nooit op enige eend-interesse kunnen betrappen, behalve als het vermalen in blubber in van die zakjes voer zit…
En nu kan het zijn dat je straks mensen hier krijgt die zoeken naar c*t p*rn, zeg maar 😉