Het hopelijk laatste deel in de Otje-serie: Otje is weer thuis.
Een erg levendig en ook erg boos konijn heb ik opgehaald bij de dierenarts.
Hooi at het al onderweg en wat boerenkool ging er (ook onderweg) ook best in.
In de ren zocht en vond ze Jozef onder het Alpine-huisje. Snuf-snuf. Wat rondhollen, allebei blaadjes eten.
Zij onder het huisje, hij met zijn kopje eronder om haar hoofdje te likken.
Nu zit Jozef op het Alpine-huisje en Otje ben ik even kwijt.
Maar het zal wel goed zijn.
En anders zit ik natuurlijk morgenochtend om kwart over acht weer met haar bij de dierenarts.
ik ben blij voor otje (en voor jou)
Neenee! Niks morgen weer naar de dierenarts!
Komt goed.
Een boos konijn is een gezond konijn, nietwaar?
@Nan: een boos konijn is een prima konijn!
En ze at ook toen ik haar net eten gaf 😀
Yes!!!!!