Helaas – Otje heeft het bij die paar hapjes bospeenloof gelaten.
Wat ik erna ook aanbied – ze wil het niet.
Wanneer ik extra zorgzaam word (haar bedje iets beter opmaken) loopt ze weg en verstopt zich weer onder het andere huisje.
Wat ze wel wil: wegkruipen bij Jozef.
Die is een zorgzame echtgenoot en doet amper eigen dingen.
Ik hoop dat ze vannacht wat steun aan elkaar hebben.
Dan duw ik haar met hulp van L. morgenochtend om acht uur in haar mandje en gaan we weer naar de dierenarts.
Duimen voor Otje
Sterkte! En moge Jozef nog lang van haar mogen genieten….
En wat is het een teder stel, trouwens. Jozef die in tijden van crises geen ‘eigen dingen doet’, zo zie ik ze graag.