Vanochtend eet Otje nog steeds niet.
Ik wil met haar naar de dierenarts maar wanneer ik 5 minuten (vanachter het hek nb!) naar haar heb staan staren voelt ze de bui hangen en verstopt zich onder een huisje.
Op minder dan een meter afstand van een diep vers gegraven hol.
Ik bel L. af: dit wordt niets.
Precies twee uur later verplaatst Otje zich weer naar het prieeltje om zich bij Jozef te voegen.
Eten wil ze nog steeds niet. Wat ik ook probeer.
Dan denk ik aan wat de dierenarts gisteren zei. Iets over peterselie. Dat konijnen dat als een soort wiet beschouwen.
Ik google op konijn, niet eten, peterselie.
Ik lees dat peterselie inderdaad wel eens helpt. En ook het loof van bospeen. En rucola.
Dus naar de Plusmarkt waar ik behalve dát ook verse selderie koop.
‘Google’ adviseert me vaak en gevarieerd te voeren.
Ik begin met de bospeen. Eén worteltje met loof voor Jozef en alleen maar loof voor Otje.
En ja! ze eet! Niet echt gretig maar: ze eet.
Dus gooi ik er nog wat hooi bij en maak me dan uit de voeten bang dat ze anders weer zenuwachtig van me wordt.
Ik durf eindelijk weer te hopen.
Geef een reactie