1 van de vele dingen die ik dezer dagen wil doen is het opruimen van troep om te beginnen de troep rechts van mijn bureau – ook omdat ergens onderin een pinguïn-ding moet liggen dat ik bij een pinguïn-bestelling kado wil doen.
Veel kranten vind ik. Hah-bladen maar vooral Volkskranten.
Ik verdeel ze in ‘niet gelezen en dus nog stevig als pak in elkaar = geschikt voor de kattenbak’ en ‘wel gelezen dus wat flodderig’ en die laatste kunnen weg en stop ik in een doos voor volgende week zaterdag langs de straat.
Uren later denk ik: het VK-interview met Rob Trip. Heb ik dat nu ook weg gedaan?
En zo ja (het is: ja): zal ik dat dan maar zo laten.
Aangezien het de presentator was die wás. Die wég is. Die geen rol meer speelt in mijn radioluisterend leven.
Het zou mooi symbolisch zijn geweest. Maar ik heb hem uit het oud papier gevist.
Vraag me niet waarom.
Ik denk al wat lees ik nu weer …maar je hebt hem er nog uitgevist!
(ik ben zelf ook zo’n uitknipper-bewaarder)