Bij Dierenkliniek Oudorp voeren de deskundige en aardige Theo en Martin, omgeven door een schare toegewijde assistentes, hun praktijk. Het is dus een plek die ik liever niet bezoek.
Konijn Jozef, die sinds een paar maanden in eeuwige liefde samenwoont met de lieftallige Snuf, werd op Dag 1 wat slomig en was op Dag 2 gelijk een stervende dweil met als essentieel symptoom: geen interesse voor eten.
Plankgas naar Oudorp waar Theo een grote haarbal in z’n maag/darmen diagnosticeerde die de route van voedsel en poep volstrekt blokkeerde. Jozef moest gehospitaliseert worden om hem te bewerken met anti-pijnmiddel, dwangvoeding en darmrevitaliserende injecties. Dit voortreffelijke konijn reageerde op de medicamenten en ging weer eten en poepen – de volgende dag mocht hij weer mee naar huis. Daar nog drie dagen in een kooitje zitten ter inspectie en voor pipetjes medicijn en toen weer terug naar Snuf, die intussen nogal ontheemd was.
Een uurtje – niet langer want ze kenden elkaar nog steeds – achter elkaar aanjagen en ritueel neuken – mevrouw Snuf bovenop meneer Jozef – en ze gingen weer over op de eeuwige liefde.
Lang leve Dierenkliniek Oudorp.
ah gelukkig wel allemaal goed afgelopen!
De zenuwen….. Maar: Jippie!!!!
Lang leve de kliniek! En vooral ook de zorgzame dierensitter die direct in actie kwam! Werk je ook in Ettelbruck, R? 😉