Ik meldde dat R. erg ziek was.
Ik zei dat ik het daarbij wou laten.
Ik vertel nu iets meer omdat R. nu al 7 weken in de Intensive Care is en er een maillijst van 30+ vrienden en bekenden is die dagelijks op de hoogte wordt gehouden die het natuurlijk ook weer dóór vertellen zodat ‘privacy’ een iets mindere issue is.
Al zal ik die zelf toch grotendeels aanhouden.
Het euvel was epiglottitis = ontstoken strotklepje.
Intussen is dát verholpen maar is er van alles mis met de stembanden, de slokdarm, de maag en noem maar op.
R. is wekenlang kunstmatig in coma gehouden.
Toen hij daaruit ontwaakte had hij IC delier (even zelf googlen als het je interesseert).
Dat heeft hij nog steeds.
De prognose is volstrekt onduidelijk.
Zowel fysiek als psychisch.
Ik ga 1x per week op bezoek, zit er enorm tegenaan te hikken en ben kapot wanneer ik er vandaan kom.
Ik heb zo met R. te doen en ik voel me zo ontzettend machteloos.
Dat is het.
Verder geen nadere toelichting tot ik daar zelf weer voor kies.
Geef een reactie