Gisteren sta ik nog met mijn werkster te kijken naar het kopje van Sammie.
Met die geestige paarse strikjes erop.
Vanochtend is de helft ervan weg.
Zomaar.
(de wond is goed geheeld)
Ik maak een foto van de kleine man terwijl die half in de zon op bed ligt.
Een half uur later loopt hij door de tuin en denk ik: leuk – paars bij paars(e viooltjes).
Alleen kun je op die foto de strikjes niet zien.
nb foto’s zijn klikbaar
Geef een reactie