Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Van A naar… ?

Na de bestelling van de gordijnen die angstig veel duurder zij uitgepakt dan ik had gehoopt, neem ik me voor niets meer te kopen dat niet nodig is.
En (dat helpt): zo min mogelijk naar winkels te gaan.
Per mail toegezonden aanbiedingen klik ik ongeopend weg.

Toch denk ik gisteren: zal ik bij de Plusmarkt wat spullen inslaan die niet aan bederf onderhevig zijn?
Rijst. Wijn.
Maar elke stap over een drempel brengt het risico van extra aankopen mee dus ‘niet doen’.

Dús vandaag naar de Plusmarkt waar het hele parkeerterrein is afgesloten.
Er lijken werkzaamheden te zijn. Aan wát?!
Je kunt de winkel ook bereiken via een ander parkeerterrein maar dan moet je je karretje bij de winkel achterlaten en de laatste 100 meter sjouwen.

Dat zie ik (= niet sterk) me niet doen.
Waar is een andere winkel, vraag ik me af. O ja, in Oudorp.
Een andere Plus of een AH.
Maar: de Leeghwaterbrug blijkt opeens dicht.
Of half dicht.
En die moet je echt over.

Over die brug staat informatie online.
Over het parkeerterrein bij de Plusmarkt niet.

Mussen

Het gaat slecht met de huismus in Nederland.
Tenzij je als mus woont in de buurt van mijn tuin in Grootschermer.


Ik voel me verantwoordelijk.
Dus strooi ik extra graan voor ze.

Komt ook in de handleiding voor de house sitter.
Net als de egel.

Track en niet zo erg ’trace’

Maandag stuur ik een pakketje naar het buitenland.
Dat kon voor € 11,97 maar ik wou het graag kunnen volgen dus betaal ik € 18,50 voor Track & Trace.
Weer thuis zie ik direct op de website van PostNL dat het pakket in ontvangst is genomen.
Mooi zo.

Die avond is de mededeling verdwenen en staat er ‘sorry, pakket niet gevonden’.
Dús wend ik me tot de twitterservice van het postbedrijf.
De volgende dag een reactie: “Ben bang dat de medewerker de postcode niet goed heeft ingetoetst in het Tracking systeem. Geen zorgen hoor. Zie dat je zending gesorteerd is in het land van bestemming en snel bij de geadresseerde aan zal komen.”
Dat van die postcode is onzin want ik heb een bewijsje en het is de goede postcode en die was eerst ook wél zichtbaar op de site.

Dit is me eerder overkomen met een zending naar hetzelfde land en toen kreeg ik via PostNL de site van hun contact daar en kon ik het pakje op die manier volgen. Daar vraag ik nu weer om maar: die hebben ze nog niet en ik moest geduld hebben.

Vandaag, na drie dagen van ‘geduld’ weer een tweet eraan gewaagd en ook eens op hun eigen site gekeken:
“Wilt u een zending volgen naar het buitenland? Dan kunt u via de website van International Parceltracking uw zending opzoeken. Selecteer het land van bestemming en vul de barcode in. Vervolgens klikt u op ’Vind pakket‘. De informatie verschijnt nu op uw scherm.
Heeft u geen resultaat gevonden? In veel gevallen is uw zending gewoon aangekomen. PostNL is voor de Track & Trace-gegevens afhankelijk van gegevensuitwisseling met onze internationale partners. Zij zijn niet altijd in staat om de bijbehorende Track & Trace-gegevens (tijdig) door te geven.”
Zeg dat dan meteen, dat er een goeie kans is dat je wel betáált voor T & T (tel uit je winst, PostNL!) terwijl er in de praktijk vaak niets te volgen zal zijn.

En nee, het pakje is niet al aangekomen.
De ontvanger (die nog niets ontvangen hééft) zit al een week met een gebroken arm aan huis gekluisterd en is de deur niet uit geweest.
Vandaar ook het pakje.
Om haar wat op te vrolijken.

Gordijnen kopen

Twintig jaar geleden verhuisden mijn man en ik naar Grootschermer.
Het echtpaar dat ons het huis verkocht wilde ook wel wat andere dingen verkopen.
Zodat we een rondje huis deden waarbij we per onderdeel (vrieskist, koelkast, gordijnen) een prijsvoorstel kregen waarop we steeds ja zeiden.
Hoog waren de prijzen niet – aan de andere kant: als wij niet hadden gehapt, hadden die mensen met de spullen geen kant op gekund.
Dus daar gingen we: 10 gulden voor dit gordijn, 10 voor het andere gordijn, 20 Euro voor de vrieskist etc.

De vrieskist is allang vervangen door een vrieskast, de koelkast door een andere.
Alleen de gordijnen hangen nog en ze zijn in belabberde conditie.
Dús vandaag naar Kwantum.
Waar ik de goedkoopste vitrage uitkies (Violet voor € 6 per meter) en dan als gordijnen Bas.
Bas wordt ‘gratis op maat gemaakt’, voor Violet komt daar per meter € 8,50 bij.
Shit.
Zodat ik uitkom op € 598.

Zoveel had ik niet verwacht maar het moet écht dus in gotsnaam dan maar.
Wanneer zal het klaar zijn?
Ze dénken 3-4 weken maar ja, kan langer duren.

Nu naar Leen Bakker ernaast voor nieuwe lattenbodems.
Viola is afgeprijsd dus zij zal het worden.
Ze ligt nu op bed en ik moet toegeven: dit is een hele verbetering!
Lekker stevig om op te liggen.
Hier héb ik iets aan.

Met de gordijnen word ik misschien ook nog blij.

Mini trip

Ik was op mini trip.
Naar Neurenberg.
Om Klára Kolonits te zien in Attila.

De opera was .. wat zal ik zeggen…
Zij zong fantastisch, de staging was… ‘different’.
Een paar vondsten werkten wel wat mij betreft, het meeste vond ik bagger.
Maar dat wist ik al (helaas ontdekt nadat het ticket was gekocht).

Dit is Klára tijdens het applaus.


Dit is Klára met mij na de voorstelling.
Het is niet de beste foto ooit van mij gemaakt.

Egel(s)

Sinds een maand of wat voer ik de egel die mijn tuin bezoekt.
Ik zag hem/haar rondscharrelen wanneer ik ’s avonds de konijnen ging voeren en dacht: een eitje zal er wel ingaan.
Eén eitje werden er twee en nu drie.
Ik leg ze neer ergens na acht uur en soms zie ik egel en soms niet maar in elk geval zijn alle eitjes de volgende ochtend leeg geslurpt.

Vanochtend wil ik een ei koken voor mezelf.
Terwijl ik het uit de doos haal breekt het (er zat al een barst in).
Ik haast me het naar buiten te brengen zodat de kipjes van deze delicatesse kunnen genieten.

Even later zie ik drie kipjes in het midden van het terras staan, verbijsterde(?) blik gericht op mij-binnen.
Ik kijk naar waar het ei ligt, direct achter het huis.
Aha.