Jeanne's Weblog

Gisteren heb ik bananendozen gehaald.
Net heb ik 1 doos gevuld met kookboeken.
Toen was er ruimte voor puzzels.
En zag ik dat ik daarmee voorlopig vooruit kon.

De zak met graan ligt nog wel op de vloer, die kan ik niet tillen.

Wie zelden opruimt die vindt soms leuke dingen.
Zoals dit Electronische Yahtzee spelletje.
Niet gebruikt, wél uit de originele verpakking gehaald.
(Engelstalige) gebruiksaanwijzing zit erbij.

In Amerika blijkt het ding veel waard te zijn, zelfs indien wél gebruikt.
De reden: ze zijn verschenen in 2004 en daarna niet meer zodat ze nu worden beschouwd als collectible.

Hij weegt net iets meer dan 100 gram = 4 postzegels + envelop = 3 Euro.
Hij mag weg voor € 7,50 *incl* verzendkosten.
Google maar even als je twijfelt of hij dat wel waard is.
Hij ziet er zó goed uit dat je hem kado zou kunnen doen.
Op de ontbrekende verpakking na echt ‘als nieuw’.
De batterij doet het nog.
Klik maar even op de plaatjes en dan ‘hebbes’ in de commentjes en zelf contact opnemen en binnen een week betalen.
  

Dit is de volgende plank die ik wil opruimen.

Interessant:
* Een pop die je tegen de muur mag meppen als je dat een echt mens zou willen doen maar daarvoor te beschaafd (of te angstig) bent.
Daar *is*-ie zelfs voor.
Stond op het briefje aan de vlecht (briefje is nu gescheurd).
Kan niet door de brievenbus dus gaat in een doos voor tzt met vele dozen boeken ophalen door de Kringloop.

* Achttien nieuwe geplastificeerde devotieprentjes (even op klikken voor de vergroting) met op de achterkant in het Engels een gebed.
Leuk als je devoot bent of iemand kent die dat is – natuurlijk ook te gebruiken als (bv) boekenlegger.
Verzendkosten € 2,25. Voor 3 Euro mag je ze hebben incl die verzendkosten dus voor 75 cent = 4 cent per kaartje.
Roep als eerste ‘hebbes’ in de commentjes en je bent de gelukkige hebberd.
Wel erna direct via mail contact opnemen en binnen een week betalen.
Als er morgenochtend nog geen liefhebber is, gaan ze ook in de Kringloop-doos.

Ik loop het huis uit om boodschappen te gaan doen en word begroet door de man die het huis schuin aan de overkant aan het schilderen is.
Nu groeten in een dorp veel mensen elkaar maar deze vriendelijkheid verbaast me toch een beetje.

Wanneer ik terugkom kijkt de man weer in mijn richting dus groet *ik* nu maar vriendelijk.
Ik haal het boodschappenkrat en twee volle tassen uit mijn auto en achter mijn rug zegt een stem “dat mag ook wel eens geverfd worden”.
Huh?
De schilder is afgedaald van zijn trap, herhaalt de tekst en knikt richting mijn huis.

Ik zeg dat hij moet kijken naar de dakkapel.
Hij: “Die is zeker afgekeurd.”
Hoe komt de man daar nou weer bij.
Ik wijs erop dat hij nieuw is en kijk eens naar de voordeur.
Oók nieuw.
O ja.

En, zeg ik (nu op dreef): “Twee weken geleden is er nog een nieuwe gasketel geïnstalleerd.”
Dus ja, er moet geschilderd, maar nu-even-niet.
De schilder begrijpt het, zegt hij.
Natuurlijk een geldkwestie.
“Dat óók” zeg ik.
Want de échte reden (“Ik wil geen bemoeials over de vloer”) zou maar weer leiden tot zinloze discussie.

Gisteren bezoek ik R. voor het eerst in het ziekenhuis.
Dat is confronterend (laat ik het maar zo omschrijven en nee, ik geef geen details en het heeft ook geen zin me privé te mailen – dat leidt niet tot meer informatie).

’s Avonds om elf uur ga ik naar bed.
Melatonine? de laatste weken heb ik dat regelmatig geslikt en ik heb de illusie dat ik er beter door slaap maar ik wil er ook niet aan gewend raken dus: nee.
Om twaalf uur nog klaar wakker dus opgestaan en melatonine geslikt.
In slaap gevallen.

Een paar uur later wakker door een mug.
En dan nog een mug en nog een en nog een.
Of steeds dezelfde maar het komt erop neer dat ik erg licht blijk te slapen.
Want het zou wel erg toevallig zijn als uitgerekend vannacht er muggen zijn en andere nachten waarin ik wel doorslaap *niet*.

Nu: kapot.
Het is maar goed dat ik niks hoef behalve wachten op PostNL met graan voor de kippen en lekkers voor Loki.