Tuin
De guldenroede heeft de laatste stormen niet doorstaan.
Deels klapte hij over het pad (waar ik hem weg moest knippen).
Verder ligt hij plat.
De zomer is nu officieel voorbij (verklaard).
Niet fijn.
Torrey, UT
Wanhoop
Ik heb een Nokia die kan SMS-en als het echt moet en ik heb een Samsung smartphone (een mini).
Ik heb ook een vriendelijk persoon in mijn omgeving die ik af en toe boeken stuur die nóg contacgestoorder is dan ik.
Dus mailen doet ze niet (meer) maar SMS-en wel.
Via haar dochter krijg ik haar telnr en stuur haar een SMS dat ik boeken wil sturen.
Het duurt een paar dagen maar: ze zijn welkom.
Ik stuur boeken en meld dat ze volgens PostNL vandaag zullen aankomen.
Daar reageert ze op.
Alleen gaat er iets mis met die bezorging (is ze toch niet thuis?) en nu wil ik haar SMS-en dat PostNL zegt dat ze morgen nog een poging doen.
Ik háát dat gefriemel met SMS-en en dan wil ik de van PostNL verkregen code doorgeven waarmee ze zelf het bezorgingsmoment kan aanpassen maar krijg ik niet voor mekaar het cijfer 1 te produceren.
Dus wil ik dat omschrijven en dan (na zeker een kwartier!!) wordt mijn bericht een ‘Concept’.
Ik pak mijn smartphone waarmee ik kwa teksten ietsje beter uit de voeten kan en denk dat ik nu als eerste cijfer +31 moet intikken maar… waar vind ik verdomme de ‘plus’???
Na weer een tijd vruchteloos pielen stuur ik een wat pissige sms via de Nokia (sorry, kan dit niet, svp email of message op FB).
Zürich
Tussenplank geleegd en gevuld
Planken
Ik heb nu drie planken (en ietsje de plank daarboven) leeggemaakt.
Ik vond niet alleen boeken maar ook veel stof.
In theorie zou ik nu hier de dozen die op de vloer staan -deels- op kunnen zetten.
Maar ik vind het zonde, al die dozen op ooghoogte en daar net onder.
Dus ploeter ik nog even door.
Met steeds grotere tegenzin – dat wel.
Muntjes
Wie wat opruimt, vindt wat.
Nu bv Amerikaanse muntjes.
Die van een quarter gebruik ik misschien nog wel (ooit).
Die van een cent, 5 cent en 10 cent mogen weg.
Dus vraag ik op Facebook of er nog kinderen zijn die zoiets leuk vinden.
Nee, die zijn er niet.
Maar er is wel een mooi goed doel.
Ik krijg een linkje.
Ik volg het linkje.
Inderdaad: goed doel.
Nu hoef ik alleen nog naar Amsterdam te rijden om mijn muntjes ter waarde van hooguit een Euro ergens in een ton te deponeren.
Wat ik niet ga doen.
Kwartjes-2
Ik heb een idee.
Op twee plekken die me storen (werkkamer, badkamer) staan dozen op de vloer.
Die dozen zouden in een kast moeten.
Om in die kasten ruimte te maken moeten dáár boeken weg.
Zo simpel is het leven soms als je éven *nadenkt*.
Kwartjes
Soms vallen bij mij kwartjes wat traag.
Nu mbt die boeken.
Ik vul met pijn in het hart doos na doos voor het goede doel en dan opeens valt dat kwartje: waaróm.
Staan ze me in de weg?
Nee, eigenlijk niet.
Waarom moeten ze dan nu opeens hals over kop de deur uit?
Het hals over kop heeft te maken met het goede doel dat maar 1x per jaar komt ophalen.
Dus áls ik wil wegdoen is het nu (of over een jaar).
*Alles* nu opruimen zal niet lukken.
En, heb ik net vastgesteld (kwartje!), dat hóeft ook niet.
Wat ik nodig heb is een plan.
Zodat ik niet meer een paar dozen opruim uit de slaapkamer, een paar uit mijn werkkamer, een paar uit het magazijn.
En dan nog willekeurig boeken van planken ruk.
Welke boeken staan me écht in de weg?
Laat ik die wegdoen met-het-verstand-op-nul en dan stoppen met deze ellende.
Tot volgend jaar.
Ergens in Colorado
Doden
Nog geen drie weken geleden (het voelt langer) was ik twee dagen in München.
Op de tweede dag ging ik naar een oude begraafplaats.
Der Alte Südfriedhof (hopelijk kloppen de naamvallen).
Ik nam foto’s die niet erg goed uitpakten omdat het écht een *oude* begraafplaats is met veel hoge bomen waar de zon mooi doorheen speelde maar als je geen geweldige fotograaf bent komt dat speelse licht de foto’s meestal niet ten goede.
Dit vind ik een interessante foto.
Niet zozeer door *mij* maar door het plaatje.
Een érg hoge zuil met een portret van Jezus die treurig neerkijkt op de brandnetels die hem omgeven.
De zuil stond vol in de zon.
Dat maakte het fotograferen makkelijker en wie weet was dat ook een reden voor de enthousiaste groei van de jeukende prikkerds.
München
Opruimen … opruimen…
Het schiet niet op met de bananendozen.
Vandaag krijg ik er dankzij E. weer drie bij en een uur later zitten ze al propvol.
Voor haar bewaar ik de zwarte klik-klak-dozen die zij weer kan gebruiken.
(nb 3 klik-klak-dozen = 1 bananendoos en ik heb nog vele tientallen zwarte dozen)
Er zijn nog ‘vele duizenden’ boeken om in dozen te doen.
En o ja, af en toe werp ik hier op of iemand iets *wil* zoals laatst de stickers en dan bedoel ik: het zou érrug leuk zijn als iemand nu riep ‘ik wil! en ik heb er best iets voor over!’ dus niet per se “doe maar aan mij kado”.
Kado doen kan altijd nog.
(en ik doe al heel veel kado – écht)
Tuin
De tuinman is geweest en heeft alle angstig afgeknakte takken verwijderd.
Ook maakte hij het terrasje achter vrij van het ergste onkruid.
Ik dacht: een uitgekiend moment om de kipjes hierheen te lokken.
Nu zien ze dat het geen jungle (meer) is en het stikt er vast van de smakelijke hapjes.
Lokken lukte nog wel.
Ze daar laten rondkijken ook.
Ze wouen zelfs smakelijk snacken.
Maar hielden het na een minuut of vijf voor gezien en gingen toen vertrouwd op huis aan.
Ook iets leuks: Polly en Thomas
Naar de Plusmarkt geweest
… waar helemaal geen dozen in de dozenbak lagen.
Ik weet: ik had iemand moeten vrágen om dozen.
Maar de hele situatie begint me zo te deprimeren dat ik het niet opbracht.
Ik dacht nog (ietsje): als ik nou iemand bij de groenteafdeling zie die ik ik ook kén al is het maar van ‘hoi’ tegen knikken…
Maar er was helemaal *niemand* aan het rondlopen op die afdeling.
Zodat ik nog steeds geen bananendozen heb.
Ik kán dus straks naar Alkmaar rijden in de hoop dat daar wel dozen voor het grijpen liggen.
Als dat niet zo is en ik klap ook daar dicht en durf niks te vragen, voel ik me nog ellendiger.
Stickers anyone?
Wat ik ook nog heb: stickers.
Véél stickers.
Vinden kinderen die nog leuk? lekker aanklooien met papier?
Of zitten ze allemaal met een iPad in hun knuistjes?
(dit is uiteraard geen vrijblijvende vraag: ik heb nog véél stickers en ze nemen weliswaar amper ruimte in maar een deel weg kunnen doen zou wel fijn zijn)
London
Enz
In de schuur vind ik nog een doos.
Groter dan een bananendoos maar nog wel bruikbaar.
(ooit verzamelde ik dozen voor het geval ik die nodig had bij een bestelling)
Nu is het halletje wel vol denk ik – bovendien zakte er iets grondig dóór toen ik de bovenste doos even aandrukte.
Dit zijn de intussen lege wit-blauwe dozen (waarop en waarnaast nog méér boeken lagen en stonden die nu ook zijn ingepakt).
En deze twee plankjes maakte ik vanochtend nog vrij.
