Jeanne's Weblog

NB ik drink mijn koffie zwart…

Als het doorgaat, ga ik in mei 2022 naar Californië.
Met een klein uitstapje naar Nevada.

Van de vijf weken staan al vast: 1e week Pioneertown, mijn vaste stek.
Laatste vier dagen: weer Pioneertown.
En op het eind, vlak voor de laatste dagen Pioneertown: een week Lone Pine in de Alabama Hills.

Omdat ik neig tot vér vooruit denken, zat ik te denken: daar tussen zitten drie dagen.
Als ik nu eens twee dagen ‘iets nieuws’ ga doen en dan 1 dag naar dat mooie huis in Daggett.
Daar was ik ooit en het weer zat niet mee (understatement) maar ik schreef een review om je vingers bij af te likken en de verhuurder zei: ik geef je wanneer je terug komt een nacht kado.
(in die tijd deden ze ook nog aan verhuren per 1 nacht)

Twee jaar geleden wou ik die nacht wel.
Maar ja, corona.
Nu dacht ik: het zou een ideale tussenstop zijn na de twee dagen en Pioneertown.
Maar nu verhuren ze alleen per twee nachten. Dus vroeg ik of ik dan 1 nacht zelf kon betalen?
Daarna volgden er nog veel ingewikkelde dingetjes want ik wou er op maandag verblijven en zij wouen liever dat ik midweek kwam maar dan ben ik alweer in Pioneertown. Ik bood zelfs aan zondag én maandag zelf te betalen zodat ik maandag vroeg kon komen maar het bleef ‘gedoe’.

Toen wees hij me nog op een ander huis dat hij verhuurt dat ik al had gezien en dat aan een drukke weg ligt.
Zodat ik opeens dacht: Weldon.
Daar was ik ooit en echt geweldig was het missch niet maar wel *fijn* en de eigenaar was aardig.
Nu dus 3 dagen naar Weldon.
En nu al geregeld dat ik eerder kan komen.
No extra charge.

Aan de overkant zie ik al een tijdje een nest.
Zonder bezetting.

Vandaag zie ik iemand wat materiaal aan sjouwen.

Welkom overbuurvrouw!
Ik hoop dat je leuke kinderen krijgt en dat je die in leven weet te houden.

Eerst komt er een onduidelijke spriet uit de grond.
Dan vormt die blaadjes.
Om een bol te laten groeien waarvan ik me een maand lang afvraag wat eruit zal komen, óf er wel iets uit zal komen.

Nu is het zover.
Mooi, hoor!

Ik kocht een ticket voor volgend jaar mei naar Amerika.
In het grenzeloze optimisme dat covid dan voorbij zou zijn (dit was voordat werd vastgesteld dat Nederland ongeveer het meest gevaarlijke land voor de besmetting is).

Ik bedacht waar ik in elk geval heen wou (Pioneertown).
Ik aarzelde over Lone Pine waarvoor ik nog een reservering had staan maar de aardige verhuurder rekende me voor dat ik een hoop geld zou kwijt raken als ik die reservering zou cancellen (door Airbnb! niet door hém!) terwijl ik kosteloos de reservering kon opschuiven naar volgend jaar.
Dat deed ik en het voelde goed omdat het dáár ook altijd goed voelde.

Toen werd ik een beetje gék en huurde een hartstikke mooi maar ook hartstikke duur huis in Nevada voor drie nachten en een leuk maar niet idioot duur huis in Arizona ervóór.
En ook nog een lief niet duur huis in Dyer (tussen dat dure huis en Lone Pine voor twee nachten).
Omdat ik vroeg wou aankomen bood ik aan een extra nacht te huren maar dat hoefde niet, ik kreeg gratis een early check-in.

Net lees ik de toelichting bij het dure huis.
Als het waait moet je de luifel naar beneden halen via een kruipruimte waar het stikt van de Black Widows (uitleg waaraan je hun beet herkent en dat je subito naar het zieknhuis moet!) en o ja, er zijn ook net schorpioenen aangetroffen.
Holy shit!

Een paar weken geleden bekeek ik met iemand die ‘van wegdoen’ is mijn lakens.
1 had wel erg veel gaatjes dus die kon idd weg.
Een dekbedovertrek, nog in de verpakking, vond ik kwa kleur niet meer mooi.
Het materiaal leek me ook niet fijn.
Dus: hup, weg ermee, in de kliko.

Daarvan kreeg ik spijt.
Niet omdat ik hem had willen houden.
Maar dat is toch weinig duurzaam om iets dat nog helemaal goed is, dat nog in de verpakking zit, zomaar weg te gooien.

Zodat ik vorige week een zakje stro waarvoor ik geen bestemming had in een plaatselijke weggeef- of ruilgroep op Facebook zette.
Voor ‘afhalen en gratis’.
Geen liefhebbers.

Daarna het langs de weg gezet met ‘Gratis meenemen’.
Het duurde even maar toen was het weg.

Gisteren 6 doosjes Lipton Tea aangeboden aan iemand (die ze niet wou) en toen aan iemand anders (die ze wel wou).
Ik ga het nu vaker doen.
Niet via ‘hier’ denk ik, want dat geeft vaak gezeur van ‘wil wel maar wil geen verzendkosten betalen dus graag postzegeltjes tóe’.
(sorry als jij niet zo in elkaar zit, maar de bedoeling is er op een voor iedereen plezierige manier vanaf te raken zonder gedóe).

“De imker is heel blij met de Balsemien.
Een top plant die eigenlijk alles doet wat je als imker wilt, een makkelijke plant die veel nectar afgeeft in een voedselarme periode.”

Helaas zat er geen bij op de plant toen ik hem fotografeerde.