Jeanne's Weblog

De blauwe rechterdij is eigenlijk indrukwekkender.

Maar een foto daarvan wil ik de argeloze bezoeker niet aandoen.

Vannacht viel ik van de trap.
Ik ging, zoals ik wel vaker doe, kijken of Loki binnen was en zo niet – hem roepen op straat.
Maar halverwege de trap gleed ik weg en viel een meter of 5-6 naar beneden.
Met een bochtje.

Zodat ik op de kamervloer belandde met een bloedende wond in mijn gezicht, een geschaafde rechterpols, een totaal beurse rechterdij (zijkant en achterkant).
En links gekneusde ribben althans zo voelde het.

Mijn hand ging eerst naar mijn gezicht omdat ik het bloed uit mijn voorhoofd voelde stromen.
Ik dacht: ik blijf hier liggen. Ik kán helemaal niet die trap op.

Maar na een tijdje ‘beklom’ ik de trap toch door er eerst de billen op te zetten en tree voor tree te gaan.
Niet alleen deed alles, echt álles, pijn.
Ik begon ook te klappertanden.
Ik vermoedde dat dat shock was maar ‘even googlen’ was er niet bij.

Ik sleepte me naar bed.
Waar ik niet op de linkerzij kon liggen ivm de gekwetste ribben en ook niet rechts ivm de beschadigde dij.
En dan was er nog het smoeltje waarop ik tissue na tissue vast hield om te voorkomen dat ik op een kussensloop zou leegbloeden.

In de ochtend doet alles nog steeds hartstikke pijn.
Wanneer ik wil opstaan blijk ik duizelig te zijn.

Nu wél googlen.
Het is allemaal niet zo dramatisch tenzij je 60+ bent.
Dan moet je als de sodeju naar de huisarts of de huisartsenpost.
Nee dus.

Gisteren had ik mijn tweede Pfizer prik (yeah!).

Ik had me heilig voorgenomen *geen* bijwerkingen te hebben.
Eerst werd ik hartstikke moe.
Ok – kon van de spanning zijn.

Tijdens de zoveelste ‘ik ben kapot! ik móet slapen’-dut vanmiddag werd ik ook nog eens misselijk.
Was even kwijt of dat ook een bijwerking kon zijn.
Google-google.
En jawel.

Allemaal niet rampzalig.
Geen trombose.
Ik ga niet dood.

Maar ik had zo graag stoer willen zijn.

Er groeit weer ‘van alles’ in het bakje aan de schuur dat ooit was bedoeld voor ‘sier’.

Het Robertskruid heeft idd veel mooie, paars-roze bloempjes gekregen.

Links in het bakje is ook iets leuks opgekomen.
Met kleine gele bloemetjes.
Uiteraard weer geen idee wat het is maar het ziet er mooi/lief uit en als het erin slaagt zijn/haar weg te vinden naar elders in de tuin, mag het gezellig woekeren.

Post van het Centraal Justitieel Incassobureau.
Verkeersboete.
€ 38.

Ik heb op 28 april in Krommenie 4(!) km te hard gereden in de bebouwde kom.
54 km waar het maximum 50 km was.

Nu ben ik een ongelooflijke braverd in het verkeer zodat mijn eerste reactie is: had mijn buurman toen misschien mijn auto geleend?
Maar nee.
Ik was het echt zelf.
Ik reed nl een verdwaald hevig krijsend klein eendje naar een Opvang.

Wie goed doet krijgt een boete wanneer ze 4 km te hard rijdt.