Jeanne's Weblog

Over mezelf en andere dieren

Prik!

Ik heb ‘m, mijn eerste prik.
Na een hele dag zenuwen: heb ik wel kleren die los genoeg zitten, wat als ik te vroeg ben (moet ik dan terug naar mijn auto en buiten wachten).
Ik vond een t-shirt.
Ik was een half uur te vroeg.
Maar dat was geen enkel probleem. Ik kon doorlopen naar cabine 9.

Welke arm prikken? mocht ik zelf beslissen.
De aardige vrouw zei: op welke zij slaapt u, want de plek kan vannacht gevoelig worden.
Links, zei ik.
Wat alleen waar is als Loki op bed slaapt want die slaapt graag links van mij en wanneer ik heel soms omdraai, springt hij van bed.

Ik ben dus rechtsboven geprikt, was zo gebeurd, pleister erop, papier gekregen dat ik 1 prik heb gehad!
Toen nog 15 minuten wachten voor het geval ik flauw zou vallen maar na 5 minuten *niet* flauwvallen ben ik weggegaan.

Ik ben erg blij met prik 1.
Prik 2 is op 17 mei. Daarna hebben mensen vaak klachten.
We zullen zien en zo ja dapper ondergaan.

Nu hopen dat Loki vannacht op bed komt.

Netflix(en)

Vorige week zat ik eind middag te wachten op DHL.
Ik dacht: eens kijken of er wat leuks op Netflix is. Ik zette mijn laptop aan en vond de serie Quantico.
’s Avonds wou ik verder kijken op mijn PC.
Dat lukte niet.

De reden: Quantico zit op de Amerikaanse Netflix en die kun je bekijken via een VPN.
Blijkbaar had ik die aan staan toen ik via de laptop keek.
Op beide apparaten had ik ExpressVPN.
Die op de PC deed het niet meer.
Upgraden? lukte niet. Ik bleef een foutmelding krijgen die – ontdekte ik vele uren later – te maken had met Windows.
Dat repareren kunnen andere mensen wel, maar ik niet.

Neem ons, neem ons! popte Kaspersky (mijn virusscanner) op.
Zou kunnen, ware het niet dat de VPN van Kaspersky geen toegang geeft tot de Amerikaanse Netflix – en daar ging het me immers om.
NordVPN gekozen en ja! hij doet het!
Dus terug naar Quantico.
Waar ik gaande seizoen 1 steeds minder aan kan vastknopen.

Maandag de 1e prik!

Een ándere FB-vriendin zegt dat ze op twitter las dat iedereen uit 1951 of ouder zelf een afspraak voor de prik(ken) kan maken op internet.
Je moet inloggen met je DigiD en wat vragen beantwoorden.
Het is haar gelukt!

Ik ben wat ongelovig maar aangezien niet-geschoten etc doe ik het toch.
En verdomd! het lukt.
Maandag eind middag krijg ik mijn eerste prik en in mei de tweede.
Nadat ik kon kiezen uit drie data en drie plaatsen.

Hier kun je inloggen.
Er zit maar 1 vraag bij de vragen waar je niet-geheel-naar-waarheid moet antwoorden nl wanneer ze het hebben over de uitgebreide uitleg die bij ‘de brief’ zat (die je dus nog niet hebt gehad).

Dan kun je JA of NEE antwoorden.
Geen idee wat er gebeurt als je NEE zou klikken.
Ik hield het op JA en mocht toen verder naar ‘Af’.

De dood

Ik ben bang voor de dood.
Voor mensen met wie ik iets heb, voor mezelf.

Soms gaat een bekend of beroemd iemand dood en dan denk ik ‘ach gossie’ of een variant daarop.
Of ik denk helemaal niets.

Vandaag blijkt Prins Philip dood.
DRAMA’s voltrekken zich op FB.
Iemand reageert dat hij dat wat overdreven vindt. Ik ben het met hem eens en schrijf dat ook.
Waarop niet hij (die erover begon) maar *ik* het doelwit word van haatteksten.

Ik haal mijn tekst weg.
Ik haal ook mijn reactie op de haatteksten weg.
Ik ben 1 stap verwijderd van unfrienden van die vrouw.
Maar ik haal diep adem en tel tot tien en denk: morgen zien we verder.

Bellen

Iemand van ongeveer mijn leeftijd zet op Facebook dat ze de prik heeft gehad.
Ik reageer dat ik jaloers ben.
Zij: dan moet je bellen. Want dat kan.
Het was vorige week in het nieuws: mensen met geboortejaar 1949, 1950 en 1951 kunnen bellen om een afspraak te maken.
Impliciet: wat ben jij een oen dat je dat blijkbaar hebt gemist.

Dus overwin ik mijn belangst en bel de GGD.
Om vermanend te worden toegesproken door een zo te horen jong meisje.
Dit kan helemaal niet.
Ik moet netjes mijn beurt afwachten.
Tot de brief komt.
Wat nog twee, drie weken kan duren.

Ik vertel het aan de vrouw op FB.
“O, dan heb ik blijkbaar geluk gehad” is de reactie.

Vet(s)

Ik ben dol op tv dierendokters.
Dr. Dee, dr. K., dr. Jeff en sinds zaterdag een dierenarts echtpaar maar die heb ik alleen nog maar opgenomen en nog niet bekeken.

Eye candy zijn natuurlijk dr. Chris van Down Under en de Bionic Vet dokter Noel met dat leuke accent.
RTL zendt vooral dokter Chris uit.
Ik vind dokter Noel leuker.
En ook aantrekkelijker, inderdaad.
Maar die zie je bij RTL maar zelden. En verder is hij in Engeland op een kanaal dat we hier niet kunnen ontvangen.

Gisteren zag ik toevallig (écht toevallig) op FB een filmpje van dokter Noel die wat wegbabbelde met een licht tegenstribbelende Loki-achtige kat in zijn armen.
Hij (de dokter, niet de kat) had vorig jaar zijn nek gebroken, vertelde hij.
En hij had ook nog Covid gehad.
Allemachtig.

Maar wat hij vertellen wou: op maandag 19 april geeft hij een soort webinar en de kijkers mogen vragen stellen.
Tof zou ik zeggen.
Maar dan klik ik dóór.
En zie dat ik dan wel 20 GPB moet betalen.
Ik en velen met mij.

Is hij het waard?
De knappe meestal streng kijkende dierenarts die zo ontz leuk kan lachen.
Vast.
Wil ik dat?
Kweenie.

Zoekend naar de info over webinar en prijs stuit ik op iets dat algemeen bekend blijkt maar voor mij nieuw is: Britney Spears’ ‘Toxic’ is geïnspireerd door dokter Noel want zijn ex Cathy schreef de tekst.

Kijkjes in het verleden

Facebook laat je (ik neem aan: desgewenst) herinneringen zien.
Ik zie dat ik vroeger vaak naar de opera ging.
Ik zie ook hoe in eerdere jaren de tuin zich ontwikkelde.

De afgelopen jaren was die in deze weken veel groener dan nu.
Groen op de bodem.
Bloesem.

Alleen de prunus bloeit.
Maar trager dan bv vorig jaar.
Niet zo uitbundig.
Komt nog wel.
Al zou ik de vrolijke bloesem nu wel kunnen gebruiken.

Op stok

Gisteren gingen de Meisjes M voor het eerst zelf op stok en hoefde ik ze niet van de uitloop van het grote kippenhok te plukken.
‘Ze leren het’ zei de verkoopster toen ik een paar dagen geleden vertelde hoe moeizaam het ging.

Ik stel het me anders voor.
Ik denk dat ze gistermiddag met elkaar in gesprek zijn gegaan.
“Hoe vind jij dat? elke avond worden opgepakt en in de armen van dat enge mens geklemd en dan ook nog geaaid en – gatver – gekust worden?”
Ik denk dat ze het er over eens waren dat ze dat letterlijk 3x niks vonden.

Zodat ze besloten ‘gewoon’ samen het plankje op te wandelen het hok in en dan klein sprongetje op de stok.
Vanavond zal leren of iemand heeft bedacht dat de knuffel met mij toch ook wel iets had.
Ik vermoed van niet.

De meisjes M

Ze zijn er nu een week, mijn nieuwe kipjes die tot nader order ‘de meisjes M’ heten.
M omdat hun ras ‘Marans’ is.

Ze zijn al helemaal gewend en met de pikorde gaat het goed.
Het enige dat ze nog niet snappen is hoe ze op stok moeten (ze gaan op een kluitje op de uitloop van het officiële hok zitten) maar daar til ik ze zodra het donker wordt vanaf en zet ze dan 1 voor 1 in het eigen hok.

Hier zijn ze aan het zandbadderen.
Ook helemaal zelf ontdekt, waar ‘men’ dat hier pleegt te doen.