PetSmart in Kingman, AZ
Waterhoen
Gisteren zei ik tegen R: gelukkig plukt Sammie geen waterhoentjes meer uit de bomen.
Die in die bomen zitten omdat ze hier te eten hebben.
En hartstikke hongerig zijn.
Want normaal zijn ze erg schuw.
Gisterenavond vangt Sammie een waterhoen die opgejaagd naar het water strompelt en daarin verdwijnt.
Vanavond deponeert hij voor mijn voeten waterhoen nr 2.
Gotverdomme.
Schaatsers
Met dank aan mijn zeker 100 meerkoeten wordt mijn wak er niet kleiner op.
Naar voor die enthousiaste mensen die dit weekend de Eilandspoldertocht willen schaatsen.
Vanavond om zes uur sta ik uit een grote emmer brood uit te delen aan de eenden en koetjes.
Een meerkoet (anders zijn ze schichtig) neemt een stuk brood zonder aarzeling aan uit mijn hand.
Helaas niet ‘honger gestild’, hoogstens ‘niet meer helemaal leeg maagje’.
Aan de rand van het wak staat een aalscholver.
Ik dacht niet dat die ook brood at maar wie weet als het visetende bekje maar wanhopig genoeg wordt.
Twee mannen komen aan schaatsen. Hard.
De tweede stopt.
Ik denk: die gaat iets zeggen over de plaatselijke Tocht en dat ik de eenden moet wegjagen zodat het wak kan dichtvriezen.
Ik plaats de hakken ferm in het zand, bereid mijn lieve watervogels met hand en tand en emmertje te verdedigen.
Maar: “mevrouw,” vraagt de man, “welk dorp is dit?”
Grootschermer, antwoord ik.
O. Is Schermerhorn dan in die richting?
Ja.
Ze moeten nl voor donker binnen zijn, vertelt hij.
“Succes!” roep ik hem toe. “Succes!”
En denk: dat wordt dan héél hard schaatsen als je voor donker Schermerhorn nog wil bereiken.
Maar misschien kan het wel.
Als er iemand geen verstand heeft van schaatsen ben ik het.
Kingman, AZ
Zorgen en voeren
Voor de vogels die in de tuin eten (behalve mussen, merels, spreeuwen en kauwtjes nu ook meeuwen en enkele dappere eenden en sinds een week: waterhoentjes) kopen R. en ik vanochtend bij Ranzijn drie grote zakken graan.
En ook nog wat zakjes extra lekker strooigoed en zonnebloempitten en duivenpinda’s en parkietenvoer.
Delicatessen.
Voor de vogels in mijn wak (eenden en ongeveer 150 meerkoeten en een paar waterhoentjes die de tuin toch te link vinden) snijdt R. met zijn superbroodmes 4 hele broden die ik van mijn werkster kreeg in stukjes.
Zodat ik in de tuin gul kan strooien (ik was helemaal door het graan heen en bijna door de pinda’s) en om zes uur met een grote emmer én een grote plastic zak brood naar het wak loop.
Het blijft te weinig maar ik doe wat ik kan, denk ik terwijl ik terugloop.
Dan zie ik waarvan ik dacht dat Sammie het was ontgroeid: een waterhoen die amper meer op de pootjes kan staan en die mijn valse kater uit een boom heeft gesleurd en hard heeft gebeten.
Ik jaag Sammie weg en hoop tegen beter weten in dat het hoentje vooral een shock heeft.
Dan gaat Guus er ook nog achteraan en rent het vogeltje een stukje richting water om zich weer te laten vallen.
Ik mep Guus weg. En ook Sammie die opnieuw nadert.
De waterhoen strompelt naar de steiger, kruipt onder het gaas, laat zich vallen in het water.
Ik denk dat daar morgen een lijkje drijft. Wat dan lijkje twee is want sinds vanochtend ligt er ook al een aan de rand van het wak vastgevroren dode meerkoet.
Ik doe wat ik kan maar soms voelt het zo zinloos.
Yuma, AZ
Wegdromen
Goed nieuws
De koe die vorige week in het Friese dorpje Tzum op de vlucht voor haar slager door het ijs zakte, hoeft toch niet naar de slacht.
Ze gaat in plaats daarvan naar een koeienrusthuis in Zandhuizen.
Een groep dierenbeschermers heeft de koe gekocht van de slager. Ze hebben haar Sjoerdje genoemd, naar de eerste vrouw die in 1940 de Elfstedentocht uitreed.
“Wij zien deze koe als symbool voor alle koeien die vetgemest worden afgevoerd naar de slachthuizen. Zij heeft geprobeerd te ontkomen aan haar lot en dat verdient erkenning. Daarom hebben we met een groepje dierenbeschermers besloten haar vrij te kopen en een mooi leven te gunnen”, zegt een van de initiatiefnemers.
Sjoerdje zag afgelopen donderdag kans om te ontsnappen, net voordat ze geslacht zou worden.
Ze sprong het ijs van de vaart achter de slagerij op, maar zakte daar onmiddellijk doorheen.
Omstanders konden haar met behulp van een shovel weer op het droge krijgen.
Ze kreeg toen een week om weer op krachten te komen voor ze alsnog geslacht zou worden.
(bron)
Teckel in Yuma, AZ
Door het ijs
Hoewel er in de regio regelmatig mensen door het ijs zakten, vooral in de Eilandspolder en het Jisperveld, deden zich geen ernstige ongelukken voor. (..)
Op de eerste hulp van het Waterlandziekenhuis was het door valpartijen extreem druk.
(bron)
Winnen
“Als je wint, dan ben je de terechte winnaar.”
Zegt een in Amerika wonende Nederlandse journalist in het Radio 1 Journaal.
Dit op de vraag of de winnaar van de Super Bowl verwacht en ’terecht’ was.
Die reactie is mooi Amerikaans.
Niet dat eeuwige gemiep van ‘PSV speelde véél beter dan Heracles en verdiende te winnen maar….’
Wie wint is de -terechte- winnaar, wie verliest heeft verloren en moet verder niet zeuren.
Golden Valley, AZ
Alive (voor zover ‘van mij’)
Het vriest vandaag exact een hele week overdag en ’s nachts.
De voorspelling dat dit zal ophouden verschuift steeds naar ‘over *bijna* veertien dagen’.
Om dan weer op te schuiven naar ‘misschien over veertien dagen’.
Mijn eigen dieren leven nog.
Ik mis mijn drie zwanen en ook een paar vertrouwde wilde eenden.
Wel hebben ongeveer 100 meerkoeten zich in het wak gevestigd en eten waterhoentjes in de tuin op de voederplek.
Waarna ze in bomen in de tuin gaan slapen.
Ik wou dat ze dat niet deden want als Sammie zin heeft in een lolletje trekt hij ze er zo uit en legt ze dan voor mij neer zodat ik er ’s ochtends over struikel.
Net vliegen twee meerkoeten me tegemoet zodat ze apart in de tuin hun brood krijgen.
Eenden en andere meerkoeten hangen zich intussen bijna op in het gaas dat moet verhinderen dat de kippen de steiger op gaan.
Omdat er morgen nieuw brood komt heb ik een grote emmer barstensvol.
50 broodjes (wit en bruin) in stukjes en een groot bruin brood.
Het is te weinig.
Yuma Foothills, AZ
De eerste schaatsers (ben benieuwd of ze veilig thuis komen)
Greta
Wanneer ik vanochtend om acht uur het kippenhok openmaak stormt Greta naar buiten.
Avontuurlijk! denk ik.
Want de andere drie blijven binnen.
Greta holt naar de houtstapel.
Niet raar. Daar zitten de kippen wel vaker wanneer het weer ze niet bevalt.
Maar iets in haar gedrag doet me twijfelen.
Ik dénk dat ze al een week van de leg is.
Maar ze zál toch niet…?
Ze zal.
Ergens onderaan vér achteraan heeft ze beschut door houtblokken een nestje gemaakt.
Met nu zeven eieren.
Waarvan zes kapot gevroren (klik op het plaatje en zoek de verschillen).
Terwijl ik ze op mijn buik ‘oogst’ zit Greta protest-pruttelend naast me toe te kijken.
Niet meer doen, malle meid, zeg ik tegen haar. En leg hout waar net nog haar nest was.
Ik ben benieuwd.
Nu zit ik dus met zes kapotgevroren eieren.
Kun je die eigenlijk nog eten??
Feest
Ook vandaag heb ik iets te vieren
Dus vooruit: wéér een mooie magneet voor 4 Euro in de logaanbieding.
*Incl* verzendkosten.
Hier meer informatie (afmetingen en ontwerper).
‘Hebbes’ in de commentjes, zelf contact opnemen over de afhandeling.
En.. twitter is leuk! Dus als je er nog niet actief bent: proberen.