Relaties, hoe ze te maken, ze te houden, er vorm aan te geven – ik heb het er hier wel eens over.
En ik ben er niet goed in.
Mild geformuleerd.
Laatst las ik op een ander log.
Een vrouw dacht dat ze in iemand een vriendin had.
Toen zag ze dat die haar op een site van Vriend naar Kennis had gedowngraded.
Ik zit niet op sites waar dat kan.
Ik vond het wel hartstikke wreed.
Dat je denkt dat je vriendjes bent en de ander zit op een avond in haar notitieblokje te bladeren en pruimt het mondje en fronst de wenkbrauwen en denkt ‘neu’ en dat dénkt ze dan niet alleen maar dat zet ze om in een ‘jij bent niet meer m’n vriendin maar alleen een kennis’ op een website.
Wat ze jóu niet vertelt. Dat ze je minder leuk is gaan vinden om een reden. Ik bedoel: er zal toch een reden voor zijn?
Het treft me zo omdat ik het idee heb dat ik al zo lang ik kan herinneren zo door het leven ga.
Mensen die me niet (meer) leuk vinden om redenen die ik niet bevat en heel soms vermoed.
Die dan niet zeggen waarom ze me niet moeten maar de boodschap is er wel.
Waar je nu sociale netwerken voor hebt.
Jeanne = te gek = erg leuk = best leuk = leuk = gaat wel = ok = matig = vind er niet veel aan = vind ‘r niks = om nu al levend onder de grond te spitten.
Zelf vind ik mezelf erg leuk.
Objectief bezien.
Maar aangezien verder niemand dat vindt (behalve misschien R.) is dat ik ‘erg leuk’ ben vermoed ik “een goed bewaard geheim” – positief bekijkend.
